ارزیابی شاخص‌های برند در برندسازی جاذبه‌های ملموس گردشگری موردمطالعه: شهر تبریز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گردشگری، دانشکدهٔ جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 دانشیار گروه گردشگری، دانشکدهٔ مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

3 دانشجوی دکتری گردشگری، دانشکدهٔ مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

4 دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیای گردشگری، دانشگاه زنجان،زنجان، ایران

10.22034/jtd.2023.363609.2667

چکیده

امروزه در شهرها از استراتژی‌های بازاریابی مقصد به‌منظور جذب تعداد بیشتر بازدیدکننده استفاده می‌شود. از مهم‌ترین این استراتژی‌ها می‌توان به برندسازی با استعانت از نشانه‌ها و نمادهای برجستهٔ یک شهر اشاره کرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اهمیت جایگاه برندسازی در توسعهٔ گردشگری شهری با روش توصیفی - تحلیلی به شناسایی معیارها و شاخص‌های اثرگذار به‌منظور تبدیل شدن نمادی شهری به برند گردشگری پرداخته است. براساس مبانی نظری و مرور ادبیات، شاخص‌های اصلی تأثیرگذار در برندسازی جاذبه‌های ملموس شهر تبریز شناسایی و استخراج شدند. سپس، با استفاده از روش دلفی فازی، عوامل شناسایی‌شده غربالگری شدند. در مرحلهٔ بعد، مقایسه‌های زوجی تشکیل شد و برای پاسخ‌گویی به کارشناسان و خبرگان حوزهٔ گردشگری به تعداد 15 نفر ارسال شد. پس از دریافت پاسخ‌های خبر‌گان، با تعداد 250 گردشگر در دسترس مصاحبه شد و پرسش‌نامه‌های ‌آ‌ن‌ها با به‌کارگیری روش AHP ارزیابی و وزن معیارها تعیین شد. سپس، گزینه‌ها توسط روش TOPSIS رتبه‌بندی شدند و عنصر مناسب برای معرفی به‌منزلهٔ برند گرشگری شهر تبریز انتخاب شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که، با توجه به معیارهای چندگانه درنظرگرفته‌شده از نظر کارشناسان، مسجد کبود در رتبهٔ اول، ارگ علیشاه در رتبهٔ دوم، مقبرةالشعرا در رتبهٔ سوم، عمارت شهرداری در رتبهٔ چهارم، عمارت \ائل‏گلی در رتبهٔ پنجم و درنهایت برج یانقین با کمترین امتیاز در رتبهٔ آخر قرار دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of Brand Indicators In Branding Of Tangible Tourist Attractions Case Study: Tabriz City

نویسندگان [English]

  • Zhaleh Hashemzadeh 1
  • Akbar Pourfaraj 2
  • Tahereh Ashtiani 3
  • Mortaza Karami 4
1 PhD Student of Tourism, Faculty of geography, Tehran University, Tehran, Iran
2 Associate Professor of Tourism Department, Faculty of Management and Accounting Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran.
3 PhD Student of Tourism, Faculty of Management and Accounting, Allameh Tabatab'i University, Tehran, Iran.
4 M.A. graduated student of Tourism Geography, Zanjan University, Zanjan, Iran.
چکیده [English]

Nowadays, destination marketing strategies are used in cities in order to attract more tourists. One of the most important of these strategies can be mentioned branding using prominent signs and symbols of a city. The aim of present research is investigating importance of branding in development of urban tourism, this research has identified effective criteria and indicators for transformation of an urban symbol into a tourism brand with a descriptive-analytical method. Based on theoretical foundations and literature review, main influential indicators in branding tangible attractions of Tabriz city were identified and extracted. Then, using the fuzzy Delphi method, identified factors were screened. In next step, pairwise comparisons were made and sent to 15 experts and experts in field of tourism to answer. After receiving the experts' answers, 250 available tourists were interviewed and their questionnaires were evaluated using AHP method and weights of criteria were determined. Then options were ranked by TOPSIS method and appropriate element was selected to be introduced as tourism brand of Tabriz. Results of research indicate that according to multiple criteria considered by the experts, Blue Masque is the first place, Arg-e-Alishah is the second place, Maqbar al-Shoara is the third place, Municipal Building is the fourth place, El-goli Building is the Fifth and finally, Yanqin Tower is the last rank with the lowest score.

کلیدواژه‌ها [English]

  • urban tourism
  • tourism branding
  • brand indicators
  • Tabriz city
  • attraction

مراجع

احتمائی، نگین (1400). رابطهٔ قابلیت برندسازی با نوآوری ارزش با تعدیلگری قابلیت شبکه‌های اجتماعی در بازار پوشاک بانوان. پایان‌نامهٔ کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
امیرمستوفیان، طیبه، ایمانی خوشخو، محمدحسین و خانیکی، هادی (1400). عوامل تأثیرگذارِ شبکه‌های اجتماعی برای برندینگ گردشگری ایران. گردشگری و توسعه، 1(26)، ۳۳۷-۳۶۲. https:/doi.org/10.22034/jtd.2021.272880.2269
ایوبی یزدی، حمید و بذرافشان، مرتضی (1390). اهمیت برند و برندسازی در مقاصد گردشگری. تهران: مرکز مطالعات دانشگاه صنعتی شریف.
پرچکانی، پروانه، هاشمی، سیدسعید، رکن‌الدین افتخاری، عبدالرضا و ایمانی خوشخو، محمدحسین (1396). ارزیابی شاخص‌های برند پایدار در مقاصد گردشگری ساحلی (مطالعهٔ موردی: منطقهٔ ساحلی چابهار). گردشگری و توسعه، 6(4)، 47-19.
پرچکانی، پروانه، رکن‌الدین افتخاری، عبدالرضا و هاشمی، سیدسعید (1399). آینده‌نگاری برندسازی پایدار مقصدهای گردشگری ساحلی. مطالعات مدیریت گردشگری، 15(50)، ۱۵۷-۱۹۵.
پورخانعلی، آرش (1392). بررسی نقش برندسازی مقاصد: گردشگری و تأثیرات آن در بازاریابی مقصد (مطالعهٔ موردی: گیلان)، پایان‌نامه، پژوهشکدهٔ علوم انسانی و اجتماعی، تهران.
تاج‌زاده‏ نمین، ابوالفضل و اسمعیل‏مشرفی، فاطمه (1392). اولویت‌بندی مؤلفه‌های ارزش ویژهٔ برند در مقصد گردشگری از دیدگاه گردشگران داخلی. فصلنامهٔ علمی - پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، (۲۴)، ۳۵-۵۸. https://doi.org/20.1001.1.23223294.1393.8.24.2.9
دانشنامهٔ جهان اسلام (۱۳۸۰). زیر مدخل تبریز، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، جلد ۶ت. تهران: بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، ص ۳۸۱.
حسنی، علی، نیرومند، احسان و موسوی بازرگان، سیدجلال (1394). مروری بر تصویر برند در مقصدهای گردشگری و بررسی روش‌های اندازه‌گیری آن. گردشگری و اوقات فراغت، 2(3)، ۳۱-۴۱.
دل‌افروز، نرگس، اکبری، محسن، رحمتی، یلدا و تقی‌زاده جوشری، محمدرضا (1397). شناسایی و اعتبارسنجی ابعاد و سنجه‌های ارزش ویژهٔ برند در برندسازی مقاصد گردشگری. چشم‌انداز مدیریت بازرگانی، 17(36)، 73-57.
رزقی، مریم و شهابیان، پویان (1398). اولویت‌بندی شاخص‌های مؤثر بر تعهد برند در مقاصد تاریخی از منظر گردشگران داخلی و خارجی. نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی (جغرافیای انسانی)، 11(4)، ۱۴۳-۱۵۷.
زبردست، محمدعلی، سلطان حسینی، محمد و سلیمی، مهدی (1397). نقش آشنایی مقصد در برندسازی ایران به‌عنوان مقصد گردشگری ورزشی. فصلنامهٔ علمی مطالعات راهبردی ورزش و جوانان، (49)، ۱۹۷-۲۱۰.
سرور، هوشنگ، کاشانی اصل، امیر و اسلامی، مهدی (1393). بررسی تأثیر نمادها و نشانه‌های شهری در توسعهٔ گردشگری (مطالعهٔ موردی: شهر تبریز). مجلهٔ برنامه‌ریزی و توسعهٔ گردشگری، (۱۱)، ۱۱۸-۱۴۰.
سلمانی، مسعود (1397). روندهای صنعت گردشگری ایران (پایان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نامهٔ کارشناسی ارشد). مؤسسهٔ آموزش عالی طلوع مهر، قم.
کرمی، مرتضی (1391). ارزیابی مطلوبیت دسترسی گردشگران شهری به اماکن خدماتی - رفاهی در شهرهای ایران (مطالعهٔ موردی: شهر تبریز). پایان‌نامهٔ دانشگاه زنجان، زنجان.
محمدپور، صابر و رحیمی، علی (1401). شناسایی و تحلیل مؤلفه‌های مؤثر در برندسازی مقاصد گردشگری (موردپژوهی: روستای هدف گردشگری بیشه در استان لرستان). گردشگری و توسعه، 11(3)، ۲۷۵-۲۸۹.
مکیان، سارا (1393). جایگاه نشانه‌های شهری در تعیین برند: گردشگری از دیدگاه بازدیدکنندگان (مطالعهٔ موردی: شهر تهران). پایان‌نامهٔ دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
منادی، عارف، حسین‌زاده دلیر، کریم و عزت‌پناه، بختیار (1399). ارزیابی عوامل مؤثر در معرفی بازارهای سنتی ایران به‌عنوان برند گردشگری رویکردی جهت ارتقای بهره‌وری. گردشگری (نمونهٔ موردی: بازار تبریز). مدیریت بهره‌وری، ۵۵، ۱۳۹-۱۲۰.
موحد، علی، امان‌پور، سعید و نادری، کاوه (1390). بازاریابی گردشگری شهری براساس برندیابی با مدل فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی (AHP) (مطالعهٔ موردی: شهر کرمانشاه). برنامه‌ریزی فضایی، 1(3)، ۱۷-۳۶.
همتی، رضا و زهرانی، داود (1393). بررسی عوامل مؤثر بر رضامندی و وفاداری گردشگران خارجی به اصفهان به‌مثابهٔ برند گردشگری. برنامه‌ریزی و توسعهٔ گردشگری، 3(10)، ۱۸۲-۲۰۴.
Alrizeki, D. (2022). Implementation of the AHP- TOPSIS Method for Tourism Recomendations based on social media (Doctoral dissertation, Universitas 17 Agustus 1945 Surabaya). http://repository.untag-sby.ac.id/id/eprint/14523
Amirmostofian, T., Imani Khoshkhoo, M., & Khaniki, H. (2021). Influential factors of social networks for Iranian tourism branding. Tourism and Development, 1(26), 337-362. https://doi.org/10.22034/jtd.2021.272880.2269 [In Persian]
Anholt, S., & Hildreth, J. (2005). let freedom and cash registers ring: America as a brand. Place Branding, 1(2), 164-172. https://doi.org/10.1057/palgrave.pb.5990018
Arunraj, N. S., & Maiti, J. (2010). Risk-based maintenance policy selection using AHP and goal programming. Safety Science, 48(2), 238-247. https://doi.org/10.1016/j.ssci.2009.09.005
Ayyubi Yazdi, H., & Bazrafshan, M. (2010). The importance of brand and branding in tourism destinations. Tehran: Sharif University of Technology Study Center. [In Persian]
Bachtiar, A. S. A. (2023). Alternative Route Planning Analysis of Tourism Transport Using.Analytical Hierarchy Process (AHP) and Network Analysis Methods (Case Study: Jember Regency). In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science (Vol. 1127, No. 1, p. 012046). IOP Publishing. https://doi.org/10.1088/1755-1315/1127/1/012046
Baloglu, S., & McCleary, K. W. (1999). US international pleasure travelers’ images of four.Mediterranean destinations: A comparison of.visitors and nonvisitors. Journal of Travel Research, 38(2), 144-152. https://doi.org/10.1177/004728759903800207
Bire, R. B., Conterius, A. L., & Nasar, A. (2021, April). Tourist preference and destination..competitiveness using the AHP–TOPSIS hybrid model. In International Conference on Applied.Science and Technology on Social Science (ICAST-SS 2020) (pp. 43-48). Atlantis Press.
Blain, C., Levy, S. E., & Ritchie, J. B. (2005). Destination Branding: Insights.and Practices from Destination Management. Organizations. Journal of Travel Research, 43(4), 328-338. https://doi.org/10.1177/0047287505274646
Braun, E., Eshuis, J., Klijn, E. H., & Zenker, S (2018). Improving place reputation: Do an open  place brand process and an identity-image match pay off? Cities, 80, 22-28. https://doi.org/10.1016/j.cities.2017.06.010
Cai, L., Gartner, W. C., & Munar, A. M. (Eds.) (2009). Tourism Branding: Communities in. Action. Emerald Group Publishing.
Camilleri, M. A. (Ed.) (2018). The planning and development of the tourism product. In Tourism Planning and Destination Marketing. Emerald Publishing Limited. https://doi.org/10.1108/9781787562912
Chiang, C. T., & Chen, Y. C. (2023). The Effect.of Destination Brand Identity on Tourism Experience: The Case of the Pier-2 Art Center in Taiwan. Sustainability, 15(4), 3254. https://doi.org/10.3390/su15043254
Cvijic, S., & Guzijan, J. (2013). Cultural and historical heritage-An asset for city branding. Spatium International Review, (30), 23-27. https://doi.org/10.2298/SPAT1330023C
De Carlo, M., & Canali, S. (2009). Moving Milan.towards Expo 2015: designing culture into a city brand. Journal of Place Management and Development, 2(1), 8-22. https://doi.org/10.1108/17538330910942762
Delafrooz, N., Akbari, M., Rahmati, Y., & Taghizadeh Joshari, M. (2017). Identifying and validating dimensions and metrics of brand value in tourism destination branding. Business Management Perspectives, 17(36), 57-73. [In Persian]
Doyle, J., & Kelliher, F. (2023). Bringing the. past to life: Co-creating tourism experiences in.historic house tourist attractions. Tourism Management, 94, 104656. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2022.104656
Duman, T., Ozbal, O., & Duerod, M. (2018). The role of affective factors on brand resonance: Measuring cus tomer‐based brand.equity for the Sarajevo brand. Journal of Destination Marketing & Management, 8, 359-372. https://doi.org/10.1016/j.jdmm.2017.08.001
Dwyer, L., & Kim, C. (2003). Destination competitiveness: determinants and indicators. Current Issues in Tourism, 6(5), 369-414. https://doi.org/10.1080/13683500308667962
Echtner, C. M., & Ritchie, J. B. (1991). The meaning and measurement of destination image. Journal of Tourism Studies, 2(2), 2-12. https://doi.org/10.1177/004728759303100402
Ehtemai, N. (2021). The relationship between branding capability and value innovation with the moderating capability of social networks in the women's clothing market. Master's thesis, Allameh Tabatabai University, Tehran. [In Persian]
Encyclopaedia of Islam (2001). Under the entry of Tabriz, under the supervision of Gholam Ali Haddad Adel, Volume 6. Tehran: Islamic Encyclopaedia Foundation, p. 381. [In Persian]
Escobar, A. L., López, R. R., Pérez-Priego, M., & de los Baños García-Moreno, M. (2020). Perception, motivation and satisfaction of tourist women on their visit to the city of Cordoba (Spain). https://doi.org/10.3390/su12187595
Ferdinand, N., & Kitchin, P. (2012). Events Management: An International Approach. SAGE Publication Ltd.: London, UK.
Garcia, J. A., Gomez, M., & Molina, A. (2012). A destination-branding model: An empirical. analysis based on Stakeholders. Tourism Management, 33(3), 646-661.
Getz, D., & Page, S. J. (2019). Event studies: Theory, Research And Policy For Planned Events. Routledge. https://doi.org/10.4324/9780429023002
Gomez, M., & Lopez, C., & Molina, A. (2015). A model of tourism destination brand.equity”: The case of wine tourism destinations in Spain. Tourism Management, 51, 210-222. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2015.05.019
Gu, X., Hunt, C. A., Jia, X., & Niu, L. (2022). Evaluating Nature-Based Tourism Destination.Attractiveness with a Fuzzy-AHP Approach. Sustainability, 14(13), 7584. https://doi.org/10.3390/su14137584
Guerrero-Rodriguez, R., Álvarez-Carmona, M. Á., Aranda, R., & López-Monroy, A. P. (2023). Studying online travel reviews related to tourist attractions using nlp methods: the case of guanajuato, mexico. Current Issues In Tourism, 26(2), 289-304. https://doi.org/10.1080/13683500.2021.2007227
Guo, X., Wang, Y., Tao, J., & Guan, H. (2023). Identifying unique attributes of tourist attractions: an analysis of online reviews. Current Issues in Tourism, 1-19. https://doi.org/10.1080/13683500.2023.2165904
Hankinson, G. (2005). Destination brand images: a business tourism perspective. Journal of Services Marketing, 19(1), 24–32. https://doi.org/10.1108/08876040510579361
Hasani, A., Nirumand, E., & Mousavi Bazargan, S. J. (2014). An overview of the brand image in tourism destinations and its measurement methods. Tourism and Leisure, 2(3), 31-41. [In Persian]
Heidarzadeh, K., & Saeedi, H. (2011). A model of.destination branding for Isfahan city: Integrating the concepts of the branding and. destination image. Journal of research in Business, 1(4), 12-28.
Hemmati, R., & Zahrani, D. (2014). An Investigation of Determinants of Satisfaction of Foreign Tourists and Level of Loyalty in Isfahan as a Tourism Destination Brand. Tourism Planning and Development, 3(10), 182-204. [In Persian]
Huang, H., & Miller. G. Y. (2003). Evaluation of.swine odor management strategies in a fuzzy multi-criteria decision environment. Urbana, 51, 61802. Doi: 10.22004/ag.econ.21966
Joshi, S., Sharma, M., & Singh, R. K. (2020). Performance evaluation of agro-tourism clusters using AHP–TOPSIS. Journal of Operations and Strategic Planning, 3(1), 7-30. https://doi.org/10.1177/2516600X20928646
Karami, M. (2011). Evaluation of the desirability of urban tourists' access to service-welfare places in Iranian cities (case study: Tabriz city). Master’s Thesis of Zanjan University, Zanjan. [In Persian]
Karagöz, D., Aktaş, S., & Kantar, Y. (2022). Spatial analysis of the relationship between tourist attractions and tourist flows in Turkey. European Journal of Tourism Research, 31, 3102-3102. https://doi.org/10.54055/ejtr.v31i.2745
Kim, W., & Malek, K. (2017). Effects of self-congruity and destination image on destination.loyalty: The role of cultural differences. Anatolia, 28(1), 1-13. https://doi.org/10.1080/13032917.2016.1239209
Konecnik, M. (2002). The image as a possible. source of competitive advantage of the destination—The case of Slovenia. Tourism Review. https://doi.org/10.1108/eb058373
Konecnik, M., & Gartner, W. C. (2007). Customer-based brand equity for a destination. Annals of Tourism Research, 34(2), 400-421. https://doi.org/10.1016/j.annals.2006.10.005
Küçükkambak, S. E. E. (2023). Image and Branding in Health Tourism. In Global Perspectives on the Opportunities and Future Directions of Health Tourism (pp. 14-39). IGI Global. https://doi.org/10.4018/978-1-6684-6692-6.ch002
Kumar, R., Kansara, S., Bangwal, D., Damodaran, A., & Jha, A. (2022). Motivating factors to promote tourism in India: using AHP.methods. International Journal of Logistics Systems and Management, 42(3), 407-426. https://doi.org/10.1504/IJLSM.2020.10035317
Kumar, V., & Kaushik, A. K. (2017). Achieving.destination advocacy and destination loyalty through destination brand identification. Journal of Travel & Tourism Marketing, 34(9), 1247-1260. https://doi.org/10.1080/10548408.2017.1331871
Lan, L. T. H., Thong, N. T., Smarandache, F., & Giang, N. L. (2023). An ANP-TOPSIS model for tourist destination choice problems under Temporal Neutrosophic environment. Applied Soft Computing, 110146. https://doi.org/10.1016/j.asoc.2023.110146
Laurentia, N. T., & Septiani, W. (2021). Ypbm university tourism building location selection.with a combination of cut off point and ahp topsis method. EasyChair Preprint, (4940). https://easychair.org/publications/preprint/qdlZ
Lee, A. H., Wen. C. C., & Ching, J. C. (2008). A fuzzy AHP and BSC approach for evaluating.performance of IT department in the manufacturing industry in Taiwan. Expert. Systems with Applications, 34(1), 96-107. https://doi.org/10.1016/j.eswa.2006.08.022
Liu, L., Xiang, Z., Liu, Y., Zach, F. J., & McGehee, N. (2020). Factors Influencing..Exhibitor Satisfaction and Loyalty: A Meta-Analysis on the Chinese Exhibition Market. Sustainability, 12(20), 8390. https://doi.org/10.3390/su12208390
Liu, Z., Wang, A., Weber, K., Chan, E. H., & Shi, W. (2022). Categorisation of cultural tourism attractions by tourist preference using location-based social network data: The case of Central, Hong Kong. Tourism Management, 90, 104488. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2022.104488
Makian, S. (2014). The position of urban signs in determining the brand: tourism from the perspective of visitors (case study: Tehran). Master’s Thesis of Allameh Tabatabai University, Tehran. [In Persian]
Mansur, S., Saragih, N., Susilawati, S., Udud, Y., & Endri, E. (2021). Consumer brand engagement and brand communications on destination brand equity maritine tourism in. Indonesia. Journal of Environmental Management & Tourism, 12(4), 1032-1042. https://doi.org/https://doi.org/10.14505//jemt.v12.4(52).16
Mihalis, K. (2005). Branding the city through culture and entertainment. Jouranl Aesop, 5, 1-7.
Mohammadpour, S., & Rahimi, A. (2022). Identification and Analysis of Components Affecting the Branding of Tourism Destinations; Case study: Bishe Tourism Village in Lorestan Province. Tourism and Development, 11(3), 289-275. https://doi.org/10.22034/JTD.2021.254732.2161 [In Persian]
Monadi, A., Hosseinzadeh Delir, K., & Ezzatpanah, B. (2019). Enhancing Tourism Productivity via Assessment of Factors Affecting the Introduction of Traditional Iranian Markets as a Tourism Brand: The Case of Tabriz Market. Productivity Management, 55, 120-139. https://doi.org/10.30495/QJOPM.2020.1869054.2477 [In Persian]
Morgan, N., Pritchard, A., & Pride, R. (2007). Destination Branding. Routledge.
Movahhed, A., Amanpour, S., & Naderi, K. (2019). Urban tourism marketing based on branding with Analytical Hierarchy Process (AHP) model (case study: Kermanshah city). Spatial Planning, 1(3), 17-36. [In Persian]
Murphy, P., Pritchard, M. P., & Smith, B. (2000). The destination product and its impact on traveller perceptions. Tourism Management, 21(1), 43-52. https://doi.org/10.1016/S0261-5177(99)00080-1
Özcan, E. C., Ünlüsoy, S., & Eren, T. (2017). A combined goal programming–AHP approach supported with TOPSIS for maintenance.. strategy selection in hydroelectric power plants. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 78, 1410-1423. https://doi.org/10.1016/j.rser.2017.04.039
Parchekani, P., Hashemi, S. S., Roknedin Eftekhari, A., & Imani Khoshkhoo, M. (2016). Assessment Sustainable Brand Indicators for Coastal Tourism Destinations (Case Study: Chabahar coastal area). Tourism and Development, 6(4), 19-47. [In Persian]
Parchekani, P., Roknedin Eftekhari, A., & Hashemi, S. S. (2019). Sustainable Branding Foresight of Coastal Destinations (A Case Study: Chabahar Coastal Area). Tourism Management Studies, 15(50), 157-195. https://doi.org/10.22054/tms.2020.37943.2058 [In Persian]
Pecont, F., & De Barnier, V. (2015). City Brand.Management: the role of Brand Heritage in city Branding. Proceedings International Marketing Trends Conference, Paris (pp. 22-24).
Pike, S. (2009). Destination brand positions of a competitive set of near-home destinations. Tourism Management, 30(6), 857-866. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2008.12.007
Piya, S., Shamsuzzoha, A., Azizuddin, M., Al-Hinai, N., & Erdebilli, B. (2022). Integrated. fuzzy AHP-TOPSIS method to analyze green.management practice in hospitality industry in.the sultanate of Oman. Sustainability, 14(3), 1118. https://doi.org/10.3390/su14031118
Pourkhanali, A. (2012). Investigating the role of destination branding: tourism and its effects on destination marketing (case study: Gilan), Master’s thesis, Humanities and Social Sciences Research Institute, Tehran. [In Persian]
Prevolšek, B., Gačnik, M. B., & Rozman, Č. (2023). Applying Integrated Data Envelopment. Analysis and Analytic Hierarchy Process to Measuring the Efficiency of Tourist Farms: The Case of Slovenia. Sustainability, 15(5), 4314. https://doi.org/10.3390/su15054314
Qu, H., Kim, L. H., & Im, H. H. (2011). A model of destination branding: Integrating the concepts of the branding and destination image. Tourism Management, 32(3), 465-476. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2010.03.014
Ramón-Cardona, J., & Sánchez-Fernández, M. D. (2022). Tangible and Intangible Heritage of.Ibiza (Spain) and Its Potential to Be Valued as a Tourist Offer. Heritage, 5(3), 1350-1369. https://doi.org/10.3390/heritage5030070
Rather, R. A., Najar, A. H., & Jaziri, D. (2020). Destination branding in tourism: insights from.social identification, attachment and experience theories. Anatolia, 31(2), 1-15. https://doi.org/10.1080/13032917.2020.1747223
Rezghi, M., & Shahabian, P. (2018). Prioritization of indicators affecting brand commitment in historical destinations from the perspective of domestic and foreign tourists. New Perspectives in Human Geography (Human Geography), 11(4), 143-157. [In Persian]
Rodrigues, C. (2018). The Destination Branding through Multisensory Experiences: Case Studies from Sweden, Camilleri, M. A. (Ed.) The Branding of Tourist Destinations: Theoretical and Empirical Insights, Emerald Publishing Limited, Bingley, pp. 61-82. https://doi.org/10.1108/978-1-78769-373-920181004
Sahin, A., Zehir, C., & Kitapçı, H. (2011). The.effects of brand experiences, trust and...satisfaction on building brand loyalty; an empirical research on global brands. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 24, 1288-1301. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2011.09.143
Şahin, K., & Cezlan, E. Ç. (2022). Hospital selection of health tourists: A study with Ahp.and Topsis Methods. OPUS Journal of Society.Research, 19(46), 1-1. https://doi.org/10.26466/opusjsr.1091933
Salmani, M. (2017). Trends in Iran's tourism industry (Master's thesis). Tolo Mehr Institute of Higher Education, Qom. [In Persian]
Sarvar, H., Kashani Asl, A., & Islami, M. (2013). Investigating the influence of urban symbols and signs in the development of tourism (case study: Tabriz city). Journal of Tourism Planning and Development, (11), 118-140. [In Persian]
Stephens Balakrishnan, M. (2009). Strategic branding of destinations: a framework. European Journal of Marketing, 43(5/6), 611-629. https://doi.org/10.1108/03090560910946954
Swanson, K. (2017). Destination brand love: Managerial implications and applications to. tourism businesses. Journal of Place Management and Development, 10(1), 88–97. https://doi.org/10.1108/JPMD-11-2016-0073
Tajzadeh Namin, A., & Ismail Mosharefi, F. (2012). Prioritization of the Components of Brand Equity from the View Point of Domestic Tourists. Scientific-Research of Tourism Management Studies, (24), 35-58. https://doi.org/20.1001.1.23223294.1393.8.24.2.9 [In Persian]
Timothy, D. J. (2011). Cultural heritage and tourism: An introduction (Vol. 4). Channel View Publications.
Tunc, F. B., & Ahmet, B. (2007). Prioritization of.organizational capital measurement indicators using fuzzy AHP. Approximate Reasoning., 44, 124–147. https://doi.org/10.1016/j.ijar.2006.07.005
UNESCO (2015). Intangible cultural heritage and gender. https://ich.unesco.org/doc/src/34300-EN.pdf
World Travel & Tourism Council (WT&TC) (2022). Economic. Impact Reports. Available online: https://wttc.org/research/economic-impact (accessed on 21 January 2023).
Yamagishi, K., & Ocampo, L. (2022). Utilizing TOPSIS-Sort for sorting tourist sites for perceived COVID-19 exposure. Current Issues in Tourism, 25(2), 168-178. https://doi.org/10.1080/13683500.2021.1918070
Yao, J., Wang, X., & Liu, Z. (2013). Brand management innovation: a construction of brand experience identification system. Journal of Applied Sciences, 13(21), 4477-4482. https://doi.org/10.3923/jas.2013.4477.4482
Yousaf, A., Amin, I., & Gupta, A. (2017). Conceptualising tourist based brand-equity pyramid: an application of Keller brand pyramid model to destinations. Tourism and Hospitality Management, 23(1), 119-137. https://doi.org/10.20867/thm.23.1.1
Zebardast, M. A., Sultan Hosseini, M., & Salimi, M. (2017). Role of Destination Familiarity in Branding of Iran as a Sport Tourism Destination. Journal of Sports and Youth Strategic Studies, (49), 210-197. [In Persian]
Zenker, S., Braun, E., & Petersen, S. (2017). Branding the destination versus the place: The effects of brand complexity and identification for residents and visitors. Tourism Management, 58, 15-27. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2016.10.008
Zeytonli, A. H., Asadi, H., Farahani, A., & Soufi, M. R. (2013). Iranian sport tourism destinations brand equity from the sport tourist's perspective. International Research Journal of Applied and Basic Sciences, 4(12), 3932-3937.
Zhang, L., Wang, Y., Zhang, J., Zhang, S., & Guo, Q. (2022). Rockfall hazard assessment of.the slope of Mogao Grottoes, China based on.AHP, F-AHP and AHP-TOPSIS. Environmental Earth Sciences, 81(14), 377. https://doi.org/10.1007/s12665-022-10508-4

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار