اسماعیلزاده، حسن، صرافی، مظفر و توکلینیا، جمیله (1390). تحلیلی بر رویکرد گردشگری در اجتماعات محلی. علوم محیطی، 9(2)، 142-119.
الوانی، سیدمهدی و پیروزبخت، معصومه (1385). فرایند مدیریت جهانگردی. دفتر پژوهشهای فرهنگی.
ایرانمنش، فرحناز و جهانبین، نیما (1395). بررسی نقش و اثرات توسعۀ پایدار در گردشگری شهری. کنفرانس بینالمللی مهندسی معماری و شهرسازی، تهران. https://civilica.com/doc/484381
ایلاقی حسینی، محسن و جهانبین، نیما (۱۳۹۵). ارزیابی عوامل مؤثر در توسعه صنعت گردشگری با رویکرد اکوتوریسم پایدار مطالعه موردی: ناحیه سرآسیاب-کرمان. مطالعات جغرافیا، عمران و مدیریت شهری، 2(2)، 38-49.
تقوایی، مسعود و اکبری، محمود (1387). مقدمهای بر برنامهریزی و مدیریت گردشگری. تهران: انتشارات پیام علوی.
حیدری چیانه، رحیم (1383). ارزیابی برنامهریزی صنعت توریسم در ایران. رسالۀ دکتری، دانشکدۀ علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه تبریز.
رنجبر، هادی، حقدوست، علیاکبر، صلصالی، مهوش، خوشدل، علیرضا، سلیمانی، محمدعلی و بهرامی، نسیم (1391). نمونهگیری در پژوهشهای کیفی: راهنمایی برای شروع. مجله دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 10(3)، 238-250.
سرایی، محمدحسین و شمشیری، مسلم (1392). بررسی وضعیت گردشگری در شهر شیراز در راستای توسعۀ پایدار با استفاده از تکنیک SWOT.
جغرافیا و برنامهریزی محیطی،
24(1)، 69-88.
سعیدی، علیاصغر، بهشتی، سیدمحمد و رضوانی، رضا (1391). موانع اساسی سیاستگذاری گردشگری از نظر نخبگان. برنامهریزی و توسعۀ گردشگری، 1(2)، 33-56.
سیاوشی، مهدی (1394). از راهاندازی انجمن اکوتوریسم تا مشکلات سد راه توسعۀ گردشگری استان کرمان.
خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، https://www.isna.ir/news/94071912486
شرفی، حجتاله، جعفری، مرضیه و قاسمی، مسلم (1396). ماهیت سطحبندی زیرساختهای گردشگری روستایی با استفاده از رویکرد رافست (مطالعۀ موردی: دهستانهای شهرستان کرمان). جغرافیا و توسعۀ ناحیهای، ۱۵(28)، 101-121.
شماعی، علی و موسیوند، جعفر (1390). سطحبندی شهرستانهای استان اصفهان از لحاظ زیرساختهای گردشگری با استفاده از مدل topsis و AHP. مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، 10، 23-40.
صالحی، راضیه (1392). ارزیابی شاخصهای توسعۀ پایداری گردشگری شهر اصفهان. پایاننامۀ کارشناسی ارشد رشتۀ برنامهریزی گردشگری، دانشکدۀ علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
صرامی فروشانی، شهرزاد (1397). بررسی عوامل مؤثر بر گردشگری و توسعۀ اقتصادی پایدار. پژوهشهای جدید در مدیریت و حسابداری، ۱۹، 293-308.
طباطبایی، امیر، حسنی، پرخیده، مرتضوی، حامد و طباطبایی چهر، محبوبه (1392). راهبردهایی برای ارتقای علمی در تحقیقات کیفی. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، 5(3)، 663-670.
طبیبزاده، سیدمهدی (1396). سند گردشگری کرمان تدوین میشود. پایگاه خبری اتاق بازرگانی، صنایع معادن و کشاورزی ایران (اتاق ایران آنلاین). http://otaghiranonline.ir/news/10654
عظیمیآملی، جلال و قنبری، پروین (1395). آسیبشناسی توسعۀ گردشگری با رویکرد آمایش سرزمین (نمونۀ مورد مطالعه: شهرساحلی سرخرود). فصلنامه جغرافیا (برنامهریزی منطقهای)، ۶(۲)، 183-161.
فرخی، غلامرضا (1398).
اشتغالزایی برای ۵۵۰ نفر در حوزۀ گردشگری کرمان. ادارۀ کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان کرمان.
https://miras.kr.ir
قاسمخانی، امید و فقیهی، الناز (1392). نقد و بررسی توسعۀ گردشگری شهر تهران با رویرد توسعۀ پایدار. اولین همایش ملی جغرافیا، شهرسازی و توسعۀ پایدار، تهران. https://civilica.com/doc/266685
کرمانی، محمدحسن (1398). بازدید مدیران دفاتری گردشگری کشور از کرمان. خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا)،
https://www.irna.ir/news/82580844/
کریمپور ریحان، مجید و
شریف جاهد، شهرزاد (1396). مدیریت و برنامهریزی راهبردی توسعۀ پایدار گردشگری استان کرمان با تأکید بر گردشگری کویر شهداد.
جغرافیا (برنامهریزی منطقهای)، 7(4)، 7-18.
لی، جان (1387). گردشگری و توسعه در جهان سوم. عبدالرضا رکنالدین افتخاری و معصومه السادات صالحی (مترجمان). تهران: شرکت چاپ و نشر بازرگانی، چاپ اول.
لومسدن، لس (1380). بازاریابی گردشگری. محمدابراهیم گوهریان (مترجم). دفتر پژوهشهای فرهنگی.
موحد،
علی و کهزادی،
سالار (1389). عوامل مؤثر بر توسعۀ گردشگری استان کردستان با استفاده از مدل SWOT.
پژوهش و برنامهریزی شهری،
1(2)، 85-102.
نجفپور، شعبان (1386). بررسی سیاستگذاری گردشگری در جمهوری اسلامی ایران. پایاننامۀ کارشناسی ارشد رشتۀ سیاستگذاری عمومی، دانشگاه تهران.
نوری، نورالدین (1384). بررسی سیاستهای دولت در توسعه صنعت گردشگری و ارائه الگوی پایدار در توسعه گردشگری. رسالۀ دکتری، دانشکدۀ مدیریت، دانشگاه تهران.
Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative research in psychology, 3(2), 77-101. http/eprints.uwe.ac.uk/112-735.
Commission on Sustainable Development (CSD) (1999). Tourism and sustainable development: a local authority perspective. Seventh Session. 19-30. New York.
Fokiali, P., Xanthakou, Y., Tatlidil, R., Tatlidil, E., & Kaila, M. (2006). Tourism and Sustainable Development Strategies in Rhodes: The awareness of the local societies. Ege Academic Review, 6(2), 25-46.
Gu, Y., Du, J., Tang, Y., Qiao, X., Bossard, C., & Deng, G. (2013, May). Challenges for sustainable tourism at the J iuzhaigou W orld N atural H eritage site in western C hina. In Natural Resources Forum (Vol. 37, No. 2, pp. 103-112)..
Hakim, L., Soemarno, M., & Hong, S. K. (2012). Challenges for conserving biodiversity and developing sustainable island tourism in North Sulawesi Province, Indonesia. Journal of Ecology and Environment, 35(2), 61-71.
Inskeep, E. (1991). Tourism planning: An integrated and sustainable development approach. John Wiley & Sons.
Jarvis, N., Weeden, C., & Simcock, N. (2010). The benefits and challenges of sustainable tourism certification: A case study of the Green Tourism Business Scheme in the West of England. Journal of Hospitality and Tourism Management, 17(1), 83-93.
McIntosh, R. W., & Goeldner, C. R. (2011). Tourism: principles, practices, philosophies (12th edition). John Wiley & Sons.
Sinclair, D., & Jayawardena, C. (2003). The development of sustainable tourism in the Guianas. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 15(7), 402-407
Stephenson, M. L., & Ali-Knight, J. (2010). Dubai's tourism industry and its societal impact: social implications and sustainable challenges. Journal of Tourism and Cultural Change, 8(4), 278-292. Tribe, J. (1997). Corporate strategy for tourism. International Thomson Business Press.
UNWTO (2012). Yearbook of Tourism Statistics. UNWTO publication. Available on:
www.unwto.org.