ادارۀ کل حفاظت محیط زیست استان چهارمحال و بختیاری (1385). سیمای محیط زیست در استان چهارمحال و بختیاری. انتشارات ادارة کل حفاظت محیط زیست استان چهارمحال و بختیاری.
اسکندری شهرکی، مریم، محمدی سمانی، کیومرث، محمودی، بیت الله و مرادی، ایوب (1395). برآورد ظرفیت برد تفرجی در منطقة جنگلی برنجگان استان چهارمحال و بختیاری. علوم و تکنولوژی محیط زیست، ۲۱(۱)، 69-76.
پیرمحمدی، زیبا، فقهی، جهانگیر، زاهدی امیری، قوام‌الدین و شریفی، مرتضی (۱۳۸۹). ارزیابی توان زیست‌محیطی متناسب با رویکرد طبیعت‌گردی (اکوتوریسم) در جنگل‌های زاگرس (مطالعة موردی: سامانة عرفی چم حاجی جنگل کاکا رضا، لرستان)، تحقیقات جنگل و صنوبر ایران، ۱۸(۲)، ۲۳۰-۲۴۱.
جوزی، سیدعلی، رضاییان، سحر و آقامیری، کاوه (1391). ارزیابی توان محیط زیستی منطقة حفاظت‌شدة ورجین به‌منظور استقرار کاربری گردشگری با استفاده از روش ارزیابی چند معیاره مکانی (SMCEM). علوم و تکنولوژی محیط زیست، ۱۴(۱)، 83-96.
حسن‌پور، محمود، احمدی، زینب و الیاسی، حسن (۱۳۹۰). تعیین ظرفیت پذیرش گردشگری در مناطق کویری و بیابانی ایران، نمون، موردی: شهداد، مرنجاب ـ بندرریگ و مصر ـ فرحزاد. مطالعات گردشگری، ۵(۱۴)، ۱۷۸-۱۹۴.
دهدار درگاهی، محمد و مخدوم، مجید (1381). زون‌بندی پارک ملی گلستان، محیط شناسی، ۲۸(۲۹)، 7۱-7۷.
دهدار درگاهی، محمد و مخدوم، مجید. (1382). زون‌بندی پارک ملی کویر، منابع طبیعی ایران، 56(۴)، 4۳۷-4۴۶
سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی (1381). دستورالعمل تهیة طرح مدیریت مناطق حفاظت‌شده، شماره 257، تهران: سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی.
سبحانی، پروانه، گشتاسب، حمید، نظامی، باقر و جهانی، علی (۱۳۹۷). ارزیابی قابلیت ارتقاء سطح حفاظتی مناطق شکار ممنوع (مطالعة موردی: منطقة شکار ممنوع الوند همدان)، علوم و تکنولوژی محیط زیست، ۲۰(۳)، 143-157.
شکوهی، شبنم، حسینی نصرت، سیدمحمد و یخکشی، علی (۱۳۹۸). ارزیابی توان تفرجگاهی پارک جنگلی ورگاویج در منطقة نوشهر و چالوس، پژوهش گردشگری، ۱(۳)، 55-66.
شفایی، مجید و رضایی، پرویز (1398). تعیین ظرفیت برد گردشگری طبیعت در حوضه آبخیز جیرنده. مهندسی جغرافیایی سرزمین، ۳(۶)، 1۳3-1۲3.
شیخ، آرمان، جعفری، علی، یارعلی، نبی الله و ستوده، احد، (۱۳۹۲). ارزیابی ظرفیت بردگردشگری منطقة حفاظت‌شدة قیصری در استان چهارمحال و بختیاری، بوم‌شناسی کاربردی، ۲(۵)، ۵۱-۶۲.
شیرانی سرمازه، نازنین، جهانی، علی، گشتاسب میگونی، حمید و اعتماد، وحید (1397). برآورد ظرفیت برد گردشگری در مناطق تحت حفاظت )مطالعة موردی: پارک ملی و پناهگاه حیات وحش قمیشلو). پژوهش‌های محیط زیست، ۹(۱۷)، 55-66.
صادقی چهارده، سمانه، اسکندری‌نژاد، ایمان و دهدار درگاهی، محمد (1394). تعیین ظرفیت برد گردشگری طبیعت در مناطق کوهستانی ایران (نمونة موردی: سیب چال، خاس خانی و آغوزی). فضای گردشگری، ۴(۱۴)، ۸۳-۹۶.
طبیبیان، منوچهر، ستوده، احد، شایسته، کامران و چلبیانلو، رضا، (۱۳۸۶). جستاری بر مفاهیم و روش‌های برآورد کمی ظرفیت برد و ارائة یک نمونة کاربردی بر پایة تجربة برنامه‌ریزی راهبردی توسعة گردشگری درة عباس‌آباد ـ گنجنامة همدان، هنرهای زیبا، ۲۹(۲۹)، ۱۷-۲۸.
فرهودی، رحمت‌الله و شورچه، محمود (1383). برآورد ظرفیت برد گردشگری معبد آناهیتای شهر کنگاور، مطالعات مدیریت گردشگری، ۲(۷)، 43-19.
محمودی، بیت‌الله (۱۳۹۵). برآورد ظرفیت برد تفرجی در پارک جنگلی تپه ابوذر شهرستان نهاوند استان همدان، چهاردهمین همایش ملی ارزیابی اثرات محیط زیستی ایران، تهران، ایران.
مجنونیان، هنریک (1380). ارزیابی توان زیست‌محیطی پناهگاه حیات وحش لوندویل، محیط‌شناسی، ۲۷(۲۷)، ۲۲-۳۳.
مخدوم، مجید (1390). شالوده آمایش سرزمین. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
مرادپناه، منیژه و مرادپناه، هاجر (1396). پهنه‌بندی منطقة حفاظت‌شدة ملوسان با استفاده از GIS. علوم و تکنولوژی محیط زیست، 19(۴)، 463- 474.
Armono, H. D., Rosyid, D. M., & Nuzula, N. I. (2017, July). Carrying capacity model applied to coastal ecotourism of Baluran National Park, Indonesia. In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science (Vol. 79, No. 1, p. 012004). IOP Publishing..
Ceballos-Lascurain, H. (1996). Tourism, ecotourism, and protected areas: The state of nature-based tourism around the world and guidelines for its development. Iucn.
Hull, V., Xu, W., Liu, W., Zhou, S., Viña, A., Zhang, J., Tuanmu, M.N; Huang, J., Linderman, M., Chen, X., Huang, Y., Ouyang, Z,. Zhang, H., & Liu, J. (2011). Evaluating the efficacy of zoning designations for protected area management.
Biological Conservation,
144(12), 3028-3037.. Doi:
10.1016/j.gecco.2021. e01562.
Geldmann, J., Manica, A., Burgess, N. D., Coad, L., & Balmford, A. (2019). A global-level assessment of the effectiveness of protected areas at resisting anthropogenic pressures.
Proceedings of the National Academy of Sciences,
116(46), 23209-23215. 23209–23215. Doi:
10.1073/pnas.1908221116.
Lee, S. H., Choi, J. Y., Yoo, S. H., & Oh, Y. G. (2013). Evaluating spatial centrality for integrated tourism management in rural areas using GIS and network analysis.
Tourism Management,
34, 14-24. Doi:
10.1016/j.tourman.2012.03.005.
Navarro Jurado, E., Tejada Tejada, M., Almeida García, F., Cabello González, J., Cortés Macías, R., Delgado Peña, J., ... & Solís Becerra, F. (2012). Carrying capacity assessment for tourist destinations. Methodology for the creation of synthetic indicators applied in a coastal area.
Tourism Management,
33(6), 1337-1346. Doi:
10.1016/j.tourman.2011.12.017.
del Carmen Sabatini, M., Verdiell, A., Iglesias, R. M. R., & Vidal, M. (2007). A quantitative method for zoning of protected areas and its spatial ecological implications.
Journal of environmental management,
83(2), 198-206. Doi: 10.1016/j.jenvman.2006.02.005.
Salemi, M., Jozi, S. A., Malmasi, S., & Rezaian, S. (2019). A new model of ecological carrying capacity for developing ecotourism in the protected area of the north karkheh, Iran.
Journal of the Indian Society of Remote Sensing,
47, 1937-1947.
Doi:10.1007/s12524-019-01035-0.
Sayan, M. S., & Atik, M. (2011). Recreation carrying capacity estimates for protected areas: a study of Termessos National Park. Ekoloji, 20(78), 66-74
. Doi: 10.5053/ekoloji.2011.7811.
Shokoohi S., Hosseini Nosrat S. M., & Yakhkeshi, A. (2019). Evaluation of the Recreational Power of Vergavij Forest Park in Noshahr and Chalus Area.
Tourism Researches,
1 (3), 55-66.
http://tr.richt.ir/article-7-73-fa.html. [In Persian]
World Tourism Organization (WTO). (1998). Guide for Local Authorities on Developing Sustainable Tourism. 198 pages. eISBN: 978-92-844-0280-9.
Chaharmahal and Bakhtiari Provincial Department of Environment. (2006). Environmental perspective of Chaharmahal and Bakhtiari Province. Ch. and B. Provincial DOE Publication. [In Persian]
Dehdar-Dargahi, M., & Makhdoum, M. F. (2002). Zoning of Golestan national park.
Journal of Environmental Studies, (29), 71-78.
20.1001.1.10258620.1381.28.29.7.6. [In Persian]
Dehdar-Dargahi, M., & Makhdoum, M. F. (2003). Zoning of Kavir national park. Journal of Natural Environment, 56(3), 437-446. [In Persian]
Eskandari Shahraki, M., Mohammadi Sammani, K., Mahmoudi, B., & Moradi, A. (2019). Estimating the Outdoor Recreation Carrying Capacity in Berenjegan Forest, Chaharmahal-o-Bakhtiary Province. Journal of Environmental Science and Technology, 21(1), 69-76. doi: 10.22034/jest.2018.13751. [In Persian]
Farhoodi, R., & Shurcheh, M. (2005). Calculating Tourism Carrying Capacity of Anahita Temple in Kangavar. Tourism Management Studies, 2(7), 19-43. [In Persian]
Hassanpour, M., Ahmadi, Z., Eliassy, H. (2010). Determining the capacity of tourism acceptance in desert and desert areas of Iran: case study of Shahdad, Maranjab, Rig- Jen and Mesr - Farahzad. Tourism Management Studies (Tourism Studies), (14), 177-197. [In Persian] https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=140739. [In Persian]
Jahani, A. (2018). The Estimated Carrying Capacity of Tourism in Protected Areas (Case Study: Qhamishloo National Park and Wildlife Refuge). Environmental Researches, 9(17), 55-66. [In Persian]
Jozi, S., Rezaian, S., & Aghamiri, K. (2012). Evaluation of Environmental Capability of Varjin Protected area for Implementation of Tourism by Using Spatial Multi Criteria Evaluation Method (SMCEM). Journal of Environmental Science and Technology, 14(1), 83-96. [In Persian]
Majnoonian, H. (2015). Park management: planning for the management of national parks and protected areas. Dey-Negar Publications. [In Persian]
Majnoonian, H. (2001). Environmental Capability Evaluation of Lavandville wildlife Sanctury.
Journal of Environmental Studies, 27(27), 23-33. Doi:
20.1001.1.10258620.1380.27.27.4.2. [In Persian]
Makhdoum M. F. (2011). Land use planning foundation. 12th edition, University of Tehran publication. [In Persian]
Management and Planning Organization (2002). Protected areas management planning guidelines (Code 257). Management and Planning Organization Publication. [In Persian]
Moradpanah, M., & Moradpanah, H. (2017). Zoning of Maloosan protected area using GIS. Journal of Environmental Science and Technology, 19(4), 463-474. doi: 10.22034/jest.2017.10745. [In Persian]
Pirmohammadi, Z., Feghhi, J., & Zahedi Amiri, G. (2010). Environmental capability evaluation appropriate to ecotourism in Zagros forests (Case study: Saman-e-orfie Cham-Haji of Kakareza forest in Lorestan Province). Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 18(2), 241-230. [In Persian]
Sadeghi-Chahardeh, S., Eskandari-Nejhad, I., & Dehdar-Dargahi, M. (2015). Estimating carrying capacity in mountainous regions of Iran (case studies; Sibchal, Khas-Khani and Aghoozi), Geographical Journal of Tourism Space, 4(14), 83-96. [In Persian]
Shafaie, M., & Rezaei, P. (2020). Determining the Tourism Carrying Capacity of Nature in Jirande Basin. Geographical Engineering of Territory, 3(6), 123-133. [In Persian]
Sobhani, P., Goshtasb, H., Nezami, B., & Jahani, A. (2018). Evaluation of Promoting Conservation Hunting Areas (Case Study: Alvand No-Hunting Area). Journal of Environmental Science and Technology, 20(3), 143-157. doi: 10.22034/jest.2018.13262. [In Persian]
Tabibian, M., Sotoudeh, A., Shayesteh, K., & Chalbianlu, R. (2007). Research on the concepts and methods of quantitative estimation of capacity based on two presentations of a practical example based on the analysis of strategic planning of tourism development in Abbas Abad Valley - Ganjnameh, Hamadan. Fine Arts, (29), 17-28. [In Persian]
)