شاخص سازی گردشگری خلاق شهری با رویکرد ایرانی اسلامی (مورد مطالعه شهر اصفهان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.

2 دانشیار گروه جغرافیا، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی،نجف آباد، ایران

3 استادیار گروه جغرافیا، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.

4 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه پیام نور، تهران ، ایران.

چکیده

گردشگری خلاق شکل جدیدی از گردشگری فرهنگی است که در آن گردشگر شبیه یک شهروند رفتار می‌کند و به آنها این امکان را می دهند تا در بطن جامعه از طریق شرکت فعال در کارگاه‌ها و برنامه‌های آموزشی بومی قابلیت‌های خلاقانه خود را به منصه ظهور برسانند.در این بین شاخص سازی،می تواند قابلیت ها و پتانسیل های خلاق یک شهر را برای خلق نوآوری بر اساس استعداد و فرهنگ آن شهر مورد ارزیابی قرار دهد و آینده آن شهر را در این زمینه ترسیم کند،به شرط آنکه ابتدا بر اساس فرهنگ آن شهر بومی سازی شده باشند. هدف از این پژوهش شاخص سازی گردشگری خلاق در شهرهای ایرانی اسلامی است.رویکرد حاکم، بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت ژرفانگر،مبتنی بر پرسشنامه می باشد. در این مقاله تلاش گردیده است تا با بررسی نظریه های شهر خلاق و با نگاهی خلاقانه به زیر شاخص های آنها،در جهت بومی سازی مطابق با فرهنگ ایرانی اسلامی،کوشش لازم به عمل آید. سپس، به روش میدانی بر اساس تدوین پرسشنامه،ضریب اعتبار محتوا-(CVR) و شاخص اعتبار محتوا-(CVI) نسبت به ارزیابی و تحلیل محتوای شاخص های اثر گذار بر ابعاد خلاقیت در گردشگری اقدام گردد.تعداد 114 زیرشاخص، به تفکیک معیارهای اجتماعی – فرهنگی، کالبدی- فضایی، اقتصادی، سیاسی،زیرساختی- رفاهی و فناوری-توسعه جهت سنجش گردشگری خلاق در شهر اصفهان ارائه گردید. بعد از تجزیه و تحلیل پرسشنامه های جمع آوری شده،در نهایت،از این تعداد زیرشاخص،48 مورد به علت عدم احراز نسبت روایی محتوایی حذف و 66 زیر شاخص در قالب 6 شاخص مورد تائید قرار گرفت.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Indexing Urban creative tourism with an Iranian Islamic Approach (Case study Isfahan)

نویسندگان [English]

  • MARYAM MOSAHEBI POUR FARD 1
  • ahmad khademalhosseini 2
  • HAMID SABERI 3
  • رضا مختاری ملک آبادی 4
1 Phd Student In Geography And Urban Planning, Department Of Geography, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran.
2 Associate Professor Of Geography, Department Of Geography, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran.
3 Assistant Professor Of Geography, Department Of Geography, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran.
4 Associate Professor Of Geography And Urban Planning, Payame Noor University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Abstract
TheCreative tourism is a new form of cultural tourism in which the tourist behaves like a citizen and enables them to leverage their creative potential within the community through active participation in local workshops and educational programs. Between indexing, one can evaluate a city's creative potential and potential for creating innovation based on that city's talent and culture, and map that city's future in the field, provided it is first based on the culture of that native city Made.The purpose of this study is to index creative tourism in Islamic cities of Iran. The dominant approach is based on a practical purpose and based on a Case description, based on a questionnaire. This article attempts to try to localize them in accordance with Iranian Islamic culture by examining the creative theories of the city and by looking creatively at their sub-indices. Then, a field method based on questionnaire compilation,Content Validity Ratio (CVR) and Content Validity Index (CVI) is used to evaluate and analyze the content of indicators affecting the creativity dimensions of tourism. Socio-cultural, physical-spatial, economic, political, infrastructure-welfare and technology-development were presented for measuring creative tourism in Isfahan. After analyzing the collected questionnaires, 48 ​​of them were omitted due to lack of content validity ratio and 66 sub-indices were confirmed in the form of 6 indices.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords:Creative Tourism
  • Creative City.Content Validity Ratio(CVR)
  • Content Validity Index(CVI)
  • Islamic Iranian Cities

مراجع

ابراهیمی‌‌، مهدی‌‌، فاطمه‌‌، یاوری گوهر و میترا حسنی (1398)‌‌. «اولویت عوامل رقابت‌پذیری ایران در گردشگری حلال‌‌». مجلۀ برنامه‌ریزی و توسعۀ گردشگری‌‌، دورۀ 8، شمارۀ 28‌‌، ص 113-137. doi: 10.22080/JTPD.2019.2271
 بسته‌نگار‌‌، مهرنوش (1398)‌‌. «از گردشگری خوراک تا گردشگری خلاق و پایدار خوراک و آشپزی (مورد مطالعه: پیاده‌راه خوراک سی تیر تهران)‌‌». مجلۀ منظر، دورۀ 11، شمارۀ 49، ص‌ 26-37‌‌.doi:10.22034/manzar. 2019.199092.1993.
بذرافشان‌‌، جواد‌‌ و بامری‌‌، علی (1397)‌‌. «بررسی و تحلیل وضعیت گردشگری خلاق در شهر زاهدان‌‌». برنامه‌ریزی منطقه‌ای، شمارۀ 31، ص 167-180.
پوراحمد‌‌، احمد و احمدی‌فر، نرگس (1397)‌‌. «بررسی نقش گردشگری خلاق در بازآفرینی بافت تاریخی (مطالعۀ موردی: منطقۀ 12 شهر تهران)‌‌». پژوهش‌‌های جغرافیایی برنامه‌ریزی شهری‌‌، دورۀ 6، شمارۀ 1، ص 75-90.
تیموری‌‌، سمیه (1398)‌‌. «توسعۀ گردشگری خلاق در بازآفرینی بافت‌‌های فرسودۀ منطقۀ 20 تهران». چهاردهمین کنگره انجمن جغرافیایی ایران‌‌، تهران‌‌، انجمن جغرافیایی ایران.
رحیمی‌‌، محمد و پازند، فاطمه (1395)‌‌. «الگوی گردشگری خلاق شهری در ایران با استفاده از مدل تحلیلی سلسله‌مراتبی‌‌». فصل‌نامۀ ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی‌‌، دورۀ 6‌‌، شمارۀ 3‌‌، ص 97-124.
رشیدی‌‌، صادق و خبری، محمدعلی (1390)‌‌. «سیر تکوینی مؤلفه‌‌های زیباشناختی بناهای اسلامی (مطالعۀ موردی: مسجد جامع دمشق و فبه الصخره)‌‌». فصل‌نامۀ شهر‌‌های ایرانی اسلامی‌‌، دورۀ 1‌‌، شمارۀ 4‌‌، ص 81-88.
سبحانی‌‌، جاوید و صفی‌زاده، یاسر (1397)‌‌. «بررسی و ارائۀ شاخص‌‌های گردشگری خلاق‌‌». نخستین همایش ملی آینده‌نگاری راهبردی‌‌، حوزۀ علوم جغرافیایی و مطالعات شهری- منطقه‌ای‌‌. 23 آبان 1397‌‌، دانشگاه شهید باهنر‌‌ کرمان‌‌، ص1023-1034.
محمدبیگی‌‌، ابوالفضل‌‌، محمدصالحی‌‌، نرگس ‌و گل‌‌، محمدعلی (1393). «روایی و پایایی ابزارها و روش‌‌های مختلف‌اندازه‌گیری آن‌ها در پژوهش‌‌های کاربردی سلامت‌‌». مجلۀ دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان‌‌، دورۀ 13‌‌، شمارۀ 12، ص 1153-1170.
مختاری‌‌ ملک‌آبادی، رضا‌‌، امینی‌‌، داود‌‌، مرصوص‌‌، نفیسه و علی‌اکبری‌‌، اسماعیل (1397)‌‌. شاخص‌‌های مکانی و فضایی شهر خلاق با رویکرد ایران ـ اسلامی‌‌. تهران‌‌: نشر انتخاب.
Acs, Z. J., & Megyesi, M. I. (2009). “Creativity and industrial cities: A case study of Baltimore”. Entrepreneurship and Regional Development, 21(4), 421-439. https://doi.org/10.1080/08985620903020086
Al-Ababneh, M., & Masadeh, M. (2019). “Creative Cultural Tourism As A New Model For Cultural Tourism”. Journal Of Tourism Management Research, 6(2), 109-118. DOI: 10.18488/Journal.31.2019.62.109.118.
Allen, M. J., & Yen, W. M. (2012). Introduction To Measurement Theory. 1st Edition, Kindle Edition, Hardcover.
Booyens, I., & Rogerson, C. M. (2019). “Creative Tourism: South African Township Explorations”. Tourism Review, 74(2), 256-267. https://doi. org/10. 1108/tr-12-2017-0200.
Bowen, H., Moesen, W., & Sleuwaegen, L. (2008). A composite index of the creative economy with application to regional best practices. Review of Business and Economics, (4), 375-397.
Cabeça, S. M., Gonçalves, A. R., Marques, J. F., & Tavares, M.). “Contributions Of Creative Tourism To Sustainable Development: The CREATOUR Research And Incubation Project”. Proceedings Of HERITAGE 2018 - 6th International Conference On Heritage And Sustainable Development, Granada, Spain, 1671-1680. DOI: 10.1016/J.Annals.2011.07.008.
Cawley, M., Gaffey, S., & Gillmor, D. A. (2002). “Localization and Global Reach in Rural Tourism: Irish Evidence”. Tourist Studies, 2(1), 63-86. https://Doi. Org/10.1177/1468797602002001097.
Çetindamar, D., & Günsel, A. (2012). Measuring the Creativity of a City: A Proposal and an Application. European Planning Studies, 20(8), 1301-1318. DOI:10.1080/09654313.2012. 680583.
Chen, C-F. , & Chou, S. H.  (2019). Antecedents And Consequences Of Perceived Coolness For Generation Y In The Context Of Creative Tourism - A Case Study Of The Pier 2 Art Center In Taiwan. Tourism Management, 72,pp121-129, Https://Doi. Org/10. 1016/J. Tourman. 2018. 11. 016.
Colin Ayre And Andrew John Scally (2014),Critical Values For Lawshe S Content Validity Ratio:Revisiting The Original Methods Of Calculation,Measurement And Evalution In Counseling And Development 2014,Vol47 (I)pp79-86, DOI: 10. 1177/0748175613513808.
Correia, Carlos Miguel, Costa, José da Silva (2014),Measuring Creativity in the EU Member ©In vestigaciones Regionales, 30  (2014) pp7-26.
Cronbach, L. J. (1951). “Coefficient alpha and the internal structure of tests”. Psychometrika, 16(3), 297-334. https://doi.org/10.1007/BF02310555.
Crouch, G. , I.  (2010). “Destination Competitiveness: An Analysis of Determinant Attributes”. Journal of Travel Research, 50 (1), 27-45.  doi:10. 1177/0047287510362776.
Delabrida, N. O. G., & de Carvalho, A. N. (2018). “The Manufacture Of Artisanal Candy While Attractive To Creative Tourism: The Case Of São Bartolomeu, Ouro Preto, Minas Gerais”. Revista Iberoamericana De Turismo  (RITUR), 8(2), 250-269. Doi:10.2436/20.8070.01.111.
Department for Culture, Media and Sport (DCMS) (2009). Taking Part: The National Survey of Culture, Leisure and Sport. http://culture.gov.ukimages/publication.
Derek, S. , & Dang, S. R.  (2006). “International perspectives on cultural indicators: A review and compilation of culutral indicators used in selected projects. Vancouver: Creative City Network of Canada”.
Florida. R. (2003). The Rise Of The Creative Class: And How It‟S Transforming Work, Leisure, Community And Everyday Life. New York: Basic Books. https://doi.org/10.25071/1705-1436.180
Florida, R., Mellander, C., & Stolarick, K. (2011). Creativity and Prosperity: The Global Creativity Index, Martin prosperity institute.
Florida, R., Mellander, C., & King, K. (2015). The global creativity index 2015. Martin Prosperity Institute.
Florida, R., & Tinagli, L. (2004). Europe In The Creative Age. https://www.demos.co.uk/files/EuropeintheCreativeAge2004.pdf
Future Laboratory (2007). The Sharpie Index: Uk Top Towns 20 creative: www.seco.org.uk/downloads/creative_industries/sharpies_creativity_index_report_september_2007. pdf.
Gorjestani, N. )2000). Indigenous Knowledge For Development: Opportunities and Challenges. Washington DC: World. https://eric.ed.gov/?id=ED460812
Gilbert, G. E., & Prion, S. (2016). “Making sense of methods and measurement: Lawshe's content validity index”. Clinical Simulation in Nursing, 12(12), 530-531.
Grossman, G. M. (1981). “The Theory of Domestic Content Protection and Content Preference”. The Quarterly Journal of Economics, 96(4), 583–603.
Hai-ling, G., & Liang-qiang, W. (2011). “A GIS-Based Approach for Information Management in Ecotourism Region”. Procedia Engineering, 15(2011) 1988–1992.
Hartley, J., Potts, J., McDonald, T., Erkunt, C., & Kufleitner, C. (2012a). CCI-CCI Creative City Index 2012. ARC Centre of Excellence in Creative Industries and Innovation (CCI), Brisbane, Australia.
https://eprints.qut.edu.au/55435/.
Hartley, J., Potts, J., Flew, T., Cunningham, S., Keane, M., & Banks, J. (Eds.). (2012b). Key concepts in creative industries. Sage.
Hartley, J. (2013). Authorship and narrative of the self. In J Gray and D. Johnson (eds), A companion to media authorship,malden,ma:wiley-blackwell.
Hartley, J. (2012). Digital Futures For Cultural And Media Studies Malden. Ma:Wiley Blackwell.
Holjevac, I. A. (2003). “A Vision Of Tourism And The Hotel Industry In The 21 Century”. International Journal Of Hospitality Management, 22(2), 129-134.
Horng, J. S. , Tsai, C. Y. , Yang, T. C. , & Liu, C. H.   (2016). “Exploring The Relationship Between Proactive Personality, Workenvironment And Employee Creativity Among Tourism And Hospitality Employees. ” International Journal Of Hospitality Management, 54, 25-34.
John S., & James L. Knight Foundation (1992). The Silicon Vally Ceretive Communties.  (http://www.ci-sv.org/index.shtml).
Kern, P., & Runge, J. (2009). KEA briefing: towards a European creativity index
Kim, D. (2016). The Concept And Strategy Of Creative Tourism.
Kloudova, J., & Stehlikova, B. (2010). “Creativity Index for the Czech Republc in Terms of Regional Similarities and Geographic Location”. Economics and Management, 100-109.
Kotler, P., & Caslione, J. A. (2009). “How Marketers Can Respond To Recession And Turbulence”. Journal Of Customer Behaviour, 8(2), 187-191.
Landry, C. (2012). The Creative City Index: Measuring the creative pulse of your city. http://archief. vve. be/vwec2010/notulen/VWEC2010_Landry_Creative%20City%20Index. pdf.
Lawshe, C.H. (1975). “A Quantitative Approach To Content,Validity”. Personnel psychology, 28(4), 563-575.
Lommel, A. R. (2007). The Globalization Industry Primeran Introduction To Preparing Your Business And Products For Success In International Markets. http://www.Lisa.org.
Marques, L., & Borba, C. (2017). Co-Creating the City: Digital Technology and Creative Tourism. Tourism Management Perspectives, 24, 86-93. DOI:10.1016/J.Tmp.2017.07.007.
Mele, E., De Ascaniis, S., & Cantoni, L. (2016). “Localization of three european national tourism offices’ websites. an exploratory analysis”. In Information and Communication Technologies in Tourism 2016 (pp. 295-307). Springer, Cham.
Musikyan, Srbuhi (2016),The Influence Of Creative Tourism On Sustainable Development Of Tourism And Reduction Of Seasonality Case Study Of Óbidos, A Dissertation Submitted To The School Of Tourism And Maritime Technology Of Polytechnic Institute Of Leiria In Partial Fulfilment Of The Equirements For The Master's Degree In Sust Ainable Tourism Management Dissertation Conducted, Http://Hdl. Handle. Net/10400. 8/2147.
Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD) (2010). Measuring Innovation: A New Perspective. Paris: OECD. https://www.oecd.org/sti/measuringinnovationanewperspective.htm.
Pawlusiński R., & Kubal, M. (2017). “A New Take On An Old Structure? Creative and Slow Tourism In Krakow (Poland)”. Journal of Tourism and Cultural Change, 16(3), 265-285. https://doi.org/10.1080/14766825.2017.1330338.
Pearce, D. G., & Butler, R. W. (1993). Tourism Research: Critiques and Challenges. London: Routledge.
Reis, A. C. F. & Kageyama, P. (2009). Creative City Perspectives. São Paulo: Garimpo De Solucoes & Creative City Productions, 1st Edition, pp. 12-20.
Richards, G., & Wilson, J. (2007). Tourism Development Trajectories: From Culture to Creativity? In Tourism, creativity and development (pp. 23-56). Routledge.
Richards, G., & Wilson, J. (2006). “Developing Creativity In Tourist Experiences: A Solution To The Serial Reproduction Of Culture?”. Tourism Management, 27(6), 1209-1223. https://doi.org/10. 1016/j. tourman. 2005. 06. 002
Rodríguez-Gutiérrez, P., Santa Cruz, F. G., Gallo, L. S. P., & López-Guzmán, T. (2020). Gastronomic satisfaction of the tourist: Empirical study in the Creative City of Popayán, Colombia. Journal of Ethnic Foods, 7(1), 1-12. https://doi. org/10. 1186/s42779-019-0044-0.
Sasaki, M. (2010). “Urban Regeneration Through Cultural Creativity and Social Inclusion: Rethinking Creative City Theory Through a Japanese Case Study”. Cities, 27(6), 63-69. https://doi.org/10.1016/j.cities.2010.03.002
Sleuwaegen, L., & Boiardi, P. (2014). “Creativity and Regional Innovation: Evidence from EU Regions”.  Research Policy, 43 (9), 1508-1522. https://doi.org/10.1016/j.respol.2014.03.014.
Steuer, G. P. (2008). Creative Vitality Philadelphia, Arts, Culture and the Creative Economy, Chief Cultural Officercity Of Philadelphia, pp. 1-17, www.phila.gov/arts. https://www.phila. gov/oacce/pdfs/phl_cvi.pdf
گردشگری و توسعه
دوره 10، شماره 4 - شماره پیاپی 29
زمستان
دی 1400
صفحه 1-17

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار