تأثیر درگیری ذهنی با برند مقصد و شخصیت برند مقصد بر خودتجانسی گردشگران و تعلق به برند مقصد

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشکدۀ مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران؛

2 دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی، دانشکدۀ مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران؛

3 دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، دانشکدۀ مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران؛

10.22034/jtd.2019.163518.1597

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر درگیری ذهنی با برند مقصد و شخصیت برند مقصد بر خودتجانسی گردشگران و تعلق به برند مقصد در شهر اصفهان صورت گرفته است. این پژوهش کاربردی، توصیفی و از نوع پیمایشی است. برای جمع‌آوری اطلاعات از روش میدانی با ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه گردشگران ایرانی هستند که شهر اصفهان را به عنوان مقصد گردشگری در تابستان سال 1397 انتخاب کرده بودند. روش نمونه‌گیری در این پژوهش نمونه‌گیری در دسترس بوده است. حجم نمونه با فرمول نمونه‌گیری مدل‌سازی معادلات ساختاری (5q≤n≤15q) تعیین شد، که در نهایت تعداد 384 پرسشنامه جمع‌آوری گردید. برای تحلیل‌ داده‌ها و آزمون فرضیه‌های پژوهش از مدل‌سازی معادلات ساختاری با نرم افزارSmart PLS 2.0 استفاده شده است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که درگیری ذهنی با برند مقصد بر شخصیت برند مقصد تأثیر دارد. شخصیت برند مقصد بر تجانس با خود واقعی و تجانس با خود ایده‌آل تأثیر دارد. همچنین، شخصیت برند مقصد بر تعلق به برند مقصد تأثیر دارد. در نهایت، تجانس با خود واقعی و تجانس با خود ایده‌آل بر تعلق به برند مقصد تأثیر دارند. پیشنهاد می‌شود که یافته‌های این پژوهش را می‌توان در راستای برندسازی شهر اصفهان و برای ایجاد ذهنیتی مشترک در گردشگران با توجه به جاذبه‌های گردشگری این شهر به کار گرفت.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effect of destination brand involvement and destination brand personality on tourists’ self- congruity and destination brand attachment

نویسندگان [English]

  • Kobra Bakhshizadeh Borj 1
  • Omid Soleymanzadeh 2
  • Fatemeh Jaafari 3
1 Assistant professor, faculty of management and accounting, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran;
2 Ph.D. student in business management, faculty of management and accounting, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran;
3 M.A. student in business management, faculty of management and accounting, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran;
چکیده [English]

The purpose of this study was to investigate the effect of destination brand involvement and destination brand personality on tourist’s self-Congruity and destination brand attachment in Isfahan. This research is applied, descriptive and of a survey type. The field method was used to collect data using a questionnaire. The statistical population of this study is all Iranian tourists who selected Isfahan as tourism destinations in the summer of 1397. Sampling method is available in this research. The structural equations modeling sampling formula (5q≤n≤15q) has been used to determine sample size, and finally 384 questionnaires were collected. To analyze the data and test the hypotheses, structural equation modeling using Smart PLS 2.0 software has been used. The findings of this research show that of destination brand involvement affects destination brand personality. Destination brand personality has an effect on actual self-congruence and ideal self-congruence. Also, destination brand personality effects destination brand attachment. Ultimately, actual self-congruence and ideal self-congruence effects on destination brand attachment. It is suggested that the results of this research can be used to city branding of Isfahan and to create a common mentality among tourists taking into account the tourist attractions of this city

کلیدواژه‌ها [English]

  • Destination brand involvement
  • Destination brand personality
  • Self-congruency
  • Destination brand attachment

مراجع

اکبری، محسن، زاهدفر، کامران و ناصری، سحر (1393). «اثر هم‌خوانی با خود واقعی و ایدئال بر دل‌بستگی به نام تجاری و تداوم استفاده- موردمطالعه: فیس‌بوک». چشم‌انداز مدیریت بازرگانی، دورۀ 13، شمارۀ 2، ص 185-200.
کاظمی، علی، غفاری، محمد، کنجکاو منفرد، امیررضا و تسلیمی بابلی، امین (1394). «بررسی تأثیر احساس تعلق به مقاصد گردشگری بر رضایت و وفاداری گردشگر (مطالعۀ موردی: گردشگران خارجی سفر‌کرده به شهر اصفهان)». مجلۀ برنامه‌ریزی و توسعۀ گردشگری، دورۀ 4، شمارۀ 12، ص 52-34.
کریمی علویجه، محمدرضا، قلی‌پور حسین‌آباد، فروزان و امرایی، حافظ (1394). «درگیری ذهنی و تأثیر آن در انتخاب برند توسط مشتری». مجلۀ اقتصادی، دورۀ 15، شمارۀ 5 و 6، ص 65-82.
محمدپور زرندی، حسین، حسنی، علی و امینیان، ناصر (1395). «عوامل مؤثر بر برند شهری و اولویت‌بندی آن‌ها از دیدگاه گردشگران بین‌المللی (مطالعۀ موردی: برج میلاد تهران)». فصل‌نامۀ اقتصاد و مدیریت شهری، دورۀ 4، شمارۀ 14، ص 116-139.
محمدی‌فر، یوسف، روستا، احمد، حمیدی‌زاده، محمدرضا و قره‌چه، منیژه (1395). «مفهوم‌پردازی مدل برندآفرینی شهری در ایران». فصل‌نامۀ علمی-پژوهشی تحقیقات بازاریابی نوین، دورۀ 6، شمارۀ 4، ص 37-52.
موسوی، سیدنجم‌الدین، سپهوند، رضا و شریعت‌نژاد، علی (1396). «تبیین مؤلفه‌های برندسازی شهری با تأکید بر صنعت گردشگری (موردمطالعه: شهرستان خرم‌آباد)». فصل‌نامۀ علمی- پژوهشی گردشگری و توسعۀ، دورۀ 6، شمارۀ 4، ص 160-179.
هومن، حیدرعلی (1393). مدل‌یابی معادلات ساختاری با کاربرد نرم‌افزار لیزرل. تهران: انتشارات سمت.
Aaker, J. L. (1997). “Dimensions Of Brand Personality”. Journal Of Marketing Research, 34(3), 347-356.
Aaker, J. L., Benet-Martinez, V., & Garolera, J. (2001). “Consumption Symbols As Carriers Of Culture: A Study Of Japanese And Spanish Brand Personality Constucts”. Journal Of Personality And Social Psychology, 81(3), 492-508.
Bowlby, J. (1979). The Making And Breaking Of Affectional Bonds. London (Tavistock),184 Pagss.
Chi, C. G. Q., Pan, L., & Del Chiappa, G. (2018). “Examining Destination Personality: Its Antecedents And Outcomes”. Journal Of Destination Marketing & Management, 9(3), 149-159.
Chin, W. W. (2010). How To Write Up And Report PLS Analyses. In V. Esposito Vinzi, W. W. Chin, J. Henseler, & H. Wang, (Eds.). Handbook Of Partial Least Squares (pp. 655-690). Berlin Heidelberg: Springer.
d'Astous, A., & Boujbel, L. (2007). “Positioning Countries On Personality Dimensions: Scale Development And Implications For Country Marketing”. Journal Of Business Research, 60(3), 231-239.
Ekinci, Y., & Hosany, S. (2006). “Destination Personality: An Application Of Brand Personality To Tourism Destinations”. Journal Of Travel Research, 45(2), 127-139.
Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). “Evaluating Structural Equation Models With Unobservable Variables And Measurement”. Journal Of Marketing Research, 18(1), 39-50.
Fournier, S. (1998). “Consumers And Their Brands: Developing Relationship Theory In Consumer Research”. Journal Of Consumer Research, 24(4), 343-373.
Gursoy, D., & Gavcar, E. (2003). “International Leisure Tourists’ Involvement Profile”. Annals Of Tourism Research, 30(4), 906-926.
Huang, L., Gursoy, D., & Xu, H. (2014). “Impact Of Personality Traits And Involvement On Prior Knowledge”. Annals Of Tourism Research, 48, 42-57.
Huang, Z., Zhang, C., & Hu, J. (2017). “Destination Brand Personality And Destination Brand Attachment–The Involvement Of Self-Congruence”. Journal Of Travel & Tourism Marketing, 34(9), 1198-1210.
Hulland, J. (1999). “Use Of Partial Least Squares (PLS) In Strategic Management Research: A Review Of Four Recent Studies”. Strategic Management Journal, 20(2), 195-204.
Kumar, V. (2016). “Examining The Role Of Destination Personality And Self-Congruity In Predicting Tourist Behavior”. Tourism Management Perspectives, 20, 217-227.
Malär, L., Krohmer, H., Hoyer, W. D., & Nyffenegger, B. (2011). “Emotional Brand Attachment And Brand Personality: The Relative Importance Of The Actual And The Ideal Self”. Journal Of Marketing, 75(4), 35-52.
Murphy, L., Benckendorff, P., & Moscardo, G. (2007). “Linking Travel Motivation, Tourist Self-Image And Destination Brand Personality”. Journal Of Travel & Tourism Marketing, 22(2), 45-59.
Nunally, J. (1978). Psychometric Theory, 2nd Edition. New York: Mcgraw-Hill.
Papadimitriou, D., Apostolopoulou, A., & Kaplanidou, K. (2015). “Destination Personality,Affective Image, And Behavioral Intentions In Domestic Urban Tourism”. Journal Of Travel Research, 54(3), 302–315.
Park, C. W., Macinnis, D. J., & Priester, J. (2006). Beyond Attitudes:Attachment And Consumer Behavior. Seoul Nationaljournal, 12(2), 3–36.
Phillips, W. J., & Back, K. J. (2011). “Conspicuous Consumption Applied To Tourism Destination”. Journal Of Travel & Tourism Marketing, 28(6), 583-597.
Prayag, G., & Ryan, C. (2012). “Antecedents Of Tourists’ Loyalty To Mauritius: The Role And Influence Of Destination Image, Place Attachment, Personal Involvement, And Satisfaction”. Journal Of Travel Research, 51(3), 342-356.
Schmalz, S., & Orth, U. R. (2012). “Brand Attachment And Consumer Emotional Response To Unethical Firm Behavior”. Psychology & Marketing, 29(11), 869-884.
Sirgy, M. J. (1985). “Using Self-Congruity And Ideal Congruity To Predict Purchase Motivation”. Journal Of Business Research, 13(3), 195-206.
Sirgy, M. J., & Su, C. (2000). “Destination Image, Self-Congruity, And Travel Behavior: Toward An Integrative Model”. Journal Of Travel Research, 38(4), 340-352.
Swaminathan, V., Stilley, K. M., & Ahluwalia, R. (2009). “When Brand Personality Matters: The Moderating Role Of Attachment Styles”. Journal Of Consumer Research, 35(6), 985-1002.
Usakli, A., & Baloglu, S. (2011). “Brand Personality Of Tourist Destinations: An Application Of Self-Congruity Theory”. Tourism Management, 32(1), 114-127.
Vlachos, P. A., Theotokis, A., Pramatari, K., & Vrechopoulos, A. (2010). “Consumer-Retailer Emotional Attachment: Some Antecedents And The Moderating Role Of Attachment Anxiety”. European Journal Of Marketing, 44(9/10), 1478-1499.
Werts, C. E., Linn, R. L., & Joreskog, K. G. (1974). “Intra Class Reliability Estimates: Testing Structural Assumptions”. Educational & Psychological Measurement, 34(1), 25-33.
Wetzels, M., Odekeken-Schroder, G. & Van Oppen, C. (2009). “Using Path Modeling For Accessing Hierarchical Construct Models: Guidelines And Empirical Illustrations”. MIS Quarterly, 33(1), 177-195.
Yoo, B., & Donthu, N. (2001). “Developing And Validating A Multidimensional Consumer-Based Brand Equity Scale”. Journal Of Business Research, 52(1), 1-14.
گردشگری و توسعه
دوره 9، شماره 3 - شماره پیاپی 24
پاییز
مهر 1399
صفحه 207-218

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار