تأثیرات زیست‌پذیری خیابان در پایداری گردشگری شهری مطالعۀ موردی خیابان ولیعصر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران؛

2 دانشیار برنامه ریزی شهری و منطقه ای دانشکده معماری دانشگاه شهید بهشتی؛

3 استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم زمین دانشگاه شهید بهشتی؛

4 دانشیار معماری گرایش میراث فرهنگی، دانشگاه تهران، تهران، ایران؛

10.22034/jtd.2019.193781.1780

چکیده

طی چند دهه گذشته، گردشگری به‌عنوان عاملی کلیدی برای گذار از برخی از چالشهای شهری همچون مبارزه با فقر، توزیع ثروت، عدالت اجتماعی و اقتصادی و ابزاری برای نیل به پایداری مطرح شده و در این بین بسیاری از کشورها برآنند تا با بازنمایی شهرهای خود و ارائه آن در بازاری بسیار رقابتی، بتوانند سهمی در درآمدهای گردشگری داشته باشند. در این بین ارتقای زیست پذیری شهرها و بویژه خیابانهای اصلی آن، به‌عنوان فضای اتفاق فعالیت‌های گردشگری، تعاملات و کنش‌های ارتباطی، به عنوان یکی از جنبه‌های حیاتی پایداری شهرها، مورد توجه واقع شده است. در این راستا، پژوهش حاضر با روش کمی و مدل سازی معادلات ساختاری بر آن است که اثرات زیست پذیری خیابان ولیعصر را بر گردشگری پایدار بسنجد. جامعه‌ی آماری را متخصصان حوزه گردشگری، برنامه ریزی شهری، عابران و ساکنان تشکیل داده و روش نمونه‌گیری گلوله-برفی بوده است. یافته‌های تحقیق با 95 درصد اطمینان نشان می‌دهد که زیست‌پذیری خیابان ولیعصر بر توسعه گردشگری پایدار شهری تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین بر اساس ضرایب بتا مشخص گردید که به ترتیب مولفه محیط زیست و کالبدی بیشترین تاثیر را بر توسعه گردشگری پایدار شهری دارند. چنین یافته‌هایی بینش‌های نوینی را پیش روی سیاستمداران و برنامه‌ریزان حوزه گردشگری شهری قرار می‌دهد و بیانگر آن است که ارتقای زیست‌پذیری خیابان‌های شهر جزء لاینفک موفقیت در عرصه گردشگری پایدار است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effects of Livability of Street on Urban Tourism Sustainability: The Case Study of Valiasr Street,Tehran

نویسندگان [English]

  • mohammadreza akbari 1
  • mozaffar sarrafi 2
  • Mohammad Taghi Razaviyan 3
  • Mohammad hosein Talebian 4
1 Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
2 Director of the Department of Urban and Regional Planning of the Faculty,Tehranulty of architecture, University of shahid beheshti
3 Professor of Geogeraphy and Urban Planning, Faculty of Earth Scinces, University of shahid beheshti
4 Associate Professor of Knowledge Architectur, Tehran University.
چکیده [English]

Over the last decades, tourism has been proposed as a key factor to pass some of the challenges like e.g., fighting poverty, and as a tool to reach sustainability. Meanwhile, many countries seek to make a contribution in tourism revenues by representing their cities in a very competitive market. Therefore, the livability enhancement of cities, especially their main streets as the space for the occurrence of tourism activities, interactions, and communicative actions to one of the vital aspects of the cities sustainability has received lots of attention. Accordingly, the current research aims to measure the effects of Valiasr street livability on tourism sustainability using quantitative method and structural equation modeling. The statistical population consists of experts in the area of tourism and urban planning, and the statistical sample was selected using snowball sampling method. The obtained results show with 95% of confidence interval that the livability of Valiasr street has a significant positive effect on the sustainable urban tourism development. Additionally, based on beta coefficients, it was found that the environmental and physical components have the greatest influence on the sustainable urban tourism development. Such findings provide politicians and planners of the urban tourism area with new attitudes, indicating that the livability enhancement of the city's streets is the integral part of success in the sustainable tourism arena.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Street livability
  • sustainable development
  • structural equation modeling
  • Valiasr Street

مراجع

امین‌زاده بهناز و داعی‌نژاد، فرامرز (1381). «ملاحظات محیطی در طراحی و بهسازی خیابان‌های شهری». هنرهای زیبا، شمارۀ 11، ص 50-61.
بندرآباد، علیرضا (1390). شهر زیست‌پذیر از مبانی تا معنا. تهران: انتشارات آذرخش، چاپ اول.
خیرآبادی، مسعود (1376). شهرهای ایران. ترجمۀ حسین حاتمی‌نژاد و عزت‌الله مافی. مشهد: نیکا.
عظیمی، شراره (1390). بررسی نقش گردشگری شهری در باززنده‌سازی فضاهای شهری کهن (نمونۀ موردی: محدودۀ مرکزی تهران). پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد رشتۀ برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای، دانشکدۀ معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر.
علی‌اکبری، اسماعیل و اکبری، مجید (1396). «مدل‌سازی ساختاری تفسیریِ عوامل مؤثر بر زیست‌پذیری کلانشهر تهران». برنامه‌ریزی و آمایش فضا، دورۀ 21، شمارۀ 1، ص 1-31.
نصراللهی، زهرا و موسی بیکی ده‌آبادی، فریده (1394). «تحلیل اهمیت عملکرد گردشگری پایدار: با استناد بر عوامل زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی». گردشگری شهری، دورۀ ۲، شمارۀ ۱، ص 44-59.
هاشمی، مجید (1381). تحولات فضاهای عمومی شهری درایران تحت تأثیر تبادلات فرهنگی ایران و غرب ( مطالعۀ موردی: میادین شهر تهران در 200 سال اخیر). پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد رشتۀ شهرسازی، دانشگاه تربیت مدرس.
 Abdul Aziz, N., & Abdul Samad, H. (2007). “Linking Urban Form to a Liveable City”. Malaysia Journal of Environmental Management, 8(1), 87-107. Retrieved from http://journalarticle.ukm.my/2249/1/2007_6_Noraziah.pdf.
Appleyard, D. (1981). Livable Streets, Berkeley. USA: University of California press.
Appleyard, D., Gerson, M. S., & Lintell, M. (1981). “Livable Streets”. Geographical Review, 73, 382. https://doi.org/10.2307/214660
Appleyard, D., & Lintell, M. (1972). “The Environmental Quality of City Streets: The Residents’ Viewpoint”. Journal of the American Institute of Planners, 38(2), 84-101.
 http://dx.doi.org/10.1080 /01944367208977410.
Bevan, T. A., Sklenar, O., McKenzie, J. A., & Derry, W. E. (2007, June). “Sustainable urban street Design and Assessment”. Paper Presented on the 3rd Urban Street Symposium (Vol. 6).
Butler, R. W. (1999) “Sustainable tourism: A state-of-the-art review”. Tourism Geographies, 1, 7–25.
Butler, R. (1998). “Sustainable Tourism – looking backwards in order to progress?”. In M. Hall, & A. Lew, Sustainable Tourism– A geographical perspective. Essex: Addison Wesley Longman Limited.
Chin, W. W. (1998). “Issues and opinion on structural equation modeling”. MIS Quarterly, 22(1), 7-16.
Clarke, J. (1997). “A Framework of Approaches to Sustainable Tourism”. Journal of Sustainable Tourism, 5(3), 224-233.
Weaver, D. B. (2012). Organic, incremental and induced paths to sustainable mass tourism convergence. Tourism Management, 33(5), 1030-1037.
Hind, D., & Mitchell, J. (2004). Sustainable Tourism in the English Lake District. Sunderland: Business Education Publisher.
Hunter, C. (1995). “On the Need to Re-Conceptualise Sustainable Tourism Development”. Journal of Sustainable Tourism, 3, 155-165.
Hunter, C. (2002). “Aspects of the sustainable tourism debate from a natural resources perspective”. In Harris, R. Grifn, T., & Williams, P., Sustainable Tourism: A global perspective. Oxford: Butterwoth Heinemann
Jenkins, C. L. (1991). “Development strategies”. In L. lickorish (ed.) Development Tourism Destinations (pp. 61-77). Harlow: Longman.
Krippendorf, J. (1986) “Tourism in the System of Industrial Society”. Annals of Tourism Research, 13(4), 517-532.
Lang, R. (2003). Edgless Cities: Exploring the elusive metropolis. Washington: Brookings Institute Press
Liu, Z. (2003). “Sustainable Tourism Development: A Critique”. Journal of Sustainable Tourism, 11(6), 459-475.
McNulty, R. H (1998). “Whats Livability? Whats Livability?”. Presentation at Conference Sponsored by the Seoul (south, Korea) metro Politicians.
Muller, H. (1994). “The Thorny Path to Sustainable Development”. Journal of Sustainable Tourism, 2(3), 131-136.
Öztürk, H. E., & Eraydın, A. (2010). “Environmental governance for sustainable tourism development: Collaborative networks and organisation building in the Antalya tourism region”. Tourism management Journal, Volume 31, Pages 113-124.
Perogordo, M. D. (2007). “The Silesia Megapolis”. European Spatial Planning.
Pieterse, J. N., & Kim, J. (Eds.). (2012). Globalization and development in East Asia (Vol. 2). Routledge. pp. 48-72.
Saarinen, J. (2006). “Traditions of sustainability in tourism studies”. Annals of Tourism Research, 33(4), 1121–1140.
Sörensson, A. (2010). “Sustainable Tourism At Mass Tourist Destinations: Best Practice From Tourist Producers In Europe”. WIT Transactions on Ecology and the Environment, 142, 593-604.
Sharpley, R. (2000). “Tourism and sustainable development: Exploring the theoretical divide”. Journal of Sustainable Tourism, 8(1), 1–19
Telfer, D. J., & Sharpley, R. (2008). Tourism and Development in the Developing World. Routledge.
UNWTO, 2015. Tourism Highlight. 2015 Edittion.
United Nations (2007a). The Millennium Development Goals Report, New York. http://www.un.org/millenniumgoals/pdf/mdg2007.pdf
UNWTO (2015). Tourism Highlight. 2015 Edittion. https://www.e-unwto.org/doi/pdf/10.18111/9789284416899
گردشگری و توسعه
دوره 9، شماره 3 - شماره پیاپی 24
پاییز
مهر 1399
صفحه 61-73

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار