جهانی شدن، پیشرفت تکنولوژی و وسایل ارتباطجمعی موجب شده تا بازار رقابتی محلی در حد بازاری جهانی وسعت یابد؛ بازاری که دیگر سازمانها بهتنهایی قادر به بقا در آن نخواهند بود. دراینمیان، کسبوکارها، با تشکیل ائتلاف و توسعة همکاری، منابع خود را به اشتراک گذاشته و حیات خود را تضمین میکنند. از سوی دیگر، باتوجهبه رخدادهای اخیر کشور در حوزة سیاستهای خارجی و بکر بودن بازار گردشگری، بهنظر میرسد صنعت گردشگری را میتوان یکی از مصادیق رشد بهشمارآورد. این امر کسبوکارهای گردشگری را برای استفادة حداکثری از فرصتهای بازار ترغیب میکند و باتوجهبه وضعیت و بضاعت کسبوکارهای گردشگری کشور، اتخاذ راهبرد همکاری محتملتر است. بنابراین نیاز به همکاری در میان کسبوکارهای گردشگری شدت خواهد یافت و گام اول برای تحقق چنین امری اتخاذ ملاحظات صحیح درخصوص شکلگیری چنین ائتلافهایی است. ازاینرو، هدف از پژوهش حاضر ارائة چارچوب برای شکلگیری ائتلاف در کسبوکارهای گردشگری است. بدینمنظور، برای درک عمیق از پدیدة شکلگیری ائتلافها، رویکرد تفسیرگرایانه اتخاذ و از روش فراترکیب، برای تجمیع و بسط آرای پیشین، استفاده شد. روش فراترکیب یکی از روشهای کیفی تحقیق است که در آن محقق با تفسیر نتایج مطالعات پیشین به بسط مدلی جدید، در حوزهای خاص میپردازد؛ بدینترتیب، ضمن تجمیع آرای پیشین، تصویری بدیع از موضوع شکل خواهد گرفت. تحقیق حاضر منتج به تصویری کلی از مهمترین ابعاد و مؤلفههای دخیل در شکلگیری یک ائتلاف گردشگری شد.