ابراهیمزاده، عیسی و یاری، منیر (1390). مطالعۀ تطبیقی کارکردهای تأثیرگذار بر الگوهای رفتاری گردشگران در برنامهریزی بازاریابی گردشگری ایران و امریکا با استفاده از مدل SWOT. فضای گردشگری، ۱(1)، ۱-۲۶.
آذر، عادل و فرجی، حجت (1398). علم مدیریت فازی، تهران: انتشارات مهربان.
اعظمی، موسی، جلیلیان، سارا و هاشمی امین، ناهید (1394). تحلیل آثار اجتماعی، اقتصادی و محیطی گردشگری پایدار (مطالعۀ موردی: روستای نوره)، برنامهریزی و توسعۀ گردشگری، 14(4)، 154-174.
باقری، مسلم، شجاعی، پیام وکیانی، مهرداد (1395). ارائۀ مدل تفسیری ساختاری شاخصهای رقابتپذیری سفر و گردشگری (مطالعۀ موردی: استان فارس). برنامهریزی و توسعۀ گردشگری، 5(18)، 137-157.
برومند، بابک، کاظمی، علی و رنجبران، بهرام (1397). توسعۀ مدل بومی سنجش رقابتپذیری گردشگری مقاصد گردشگری ایران، تحقیقات بازاریابی نوین، ۸(۲)، 129-146.
جعفرتاش، برزین و پویانزاده، نسترن (1394). ارزیابی و اولویتبندی شاخصهای رقابتپذیری صنعت گردشگری ایران،
فرایند مدیریت و توسعه،
28(3)، 85-105.
جلالی، ستاره (1395). شناسایی و ارزیابی عوامل رقابتپذیری مقصد گردشگری (مورد مطالعه: شهر اصفهان). پایاننامۀ کارشناسی ارشد دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه کاشان.
خوشخو، محمدحسن و نادعلیپور، زهرا (1395). ارائۀ الگوی مفهومی رقابتپذیری مقصدهای گردشگری در چارچوب توسعۀ پایدار، گردشگری و توسعه، ۵((۷)، 84-106.
دلبری، سیدعلی و داودی، سیدعلیرضا (1391). کاربرد تکنیک فرایند تحلیل سلسلهمراتبی AHP در رتبهبندی شاخصهای ارزیابی جاذبههای توریستی، تحقیق در عملیات و کاربردهای آن، ۹(۲)، 57-79.
دهشیری، محمدرضا (1394). ارزیابی عوامل مؤثر بر توسعۀ گردشگری مذهبی در ایران، برنامهریزی و توسعۀ گردشگری، 4(12)، 72-92.
ضرغام بروجنی، حمیدرضا و شالبافیان، علی اصغر (1392). سیاستهای گردشگری کشورها (مطالعۀ تطبیقی). تهران: مهکامه.
فرزین، محمدرضا و نادعلیپور، زهرا (1390). عوامل مؤثر بر مزیت رقابتی مقصدهای گردشگری در ایران (مورد مطالعه: منطقۀ چابهار)، مطالعات گرشگری، ۵(۱۴)، 41-67.
فرزین، محمدرضا، شکاری، فاطمه و عزیزی، فاطمه (1397). رقابتپذیری مقصد گردشگری: تحلیل اهمیت ـ عملکرد (مورد مطالعه: شهر یزد و شهر شیراز)، مطالعات مدیریت گردشگری، ۱۳(۴۴)، 219-247.
قادری، اسماعیل و اعرابی، سیدسپهر (1399). رقابتپذیری گردشگری شهری در ایران (با استفاده از مدل یکپارچه دوآیر)، آمایش محیط، ۱۳(۴۹)، 228-۲۰۳.
کیانی، زهره (1387). برند مقصد گردشگری و نقش آن در وحدت ذینفعان صنعت گردشگری. مجموعه مقالات سمینار تغییرات محیطی، توسعۀ گردشگری و کاهش فقر، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
مرادی، مرتضی و شفایی، رسول (1384). رقابتپذیری از دیدگاه مدل الماس پورتر. ماهنامه تدبیر، ۱۶(164)، 19-22.
مسلمینژاد آرانی، عباس (1396). ارزیابی رقابتپذیری مقصد گردشگری منطقه مرنجاب، پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد جاسب.
مشیری، سیدرحیم، مهدوی، مسعود و کلهسر، جلالی (1390). ارزیابی کیفی ظرفیتهای گردشگری در توسعۀ روستایی (مطالعۀ موردی: آهار ـ شهرستان شمیران)، فصلنامۀ جغرافیایی سرزمین، 8(32)، 1-24.
نادعلیپور، زهرا (1395). ارائۀ مدل رقابتپذیری پایدار گردشگری، مورد مطالعه: شهر اصفهان. رسالۀ دکتری رشتۀ مدیریت گردشگری، دانشکدۀ علوم گردشگری، دانشگاه علم و فرهنگ.
نادعلیپور، زهرا و چیتی، ندا (1396). تحلیل رقابتپذیری گردشگری ایران با تأکید بر ادراک گردشگران (مورد مطالعه: گردشگران اروپایی ورودی به ایران)، فصلنامۀ گردشگری و توسعه، ۶(۴)، 82-105.
نجفی، فاطمه (1397). تأثیر شاخص رقابتپذیری سفر و گردشگری بر درآمد حاصل از گردشگری در کشورهای منتخب طی دورۀ ۲۰۱۶-۲۰۰۹. پایاننامۀ دورۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه الزهرا.
نظمفر، حسین، عشقی چاربرج، علی و علوی، سعیده (1399). ارزیابی رقابتپذیری گردشگری کشورهای خاورمیانه به لحاظ برخورداری از زیرساختهای حمل و نقل، پژوهشنامۀ حملونقل، ۱۷(۱)، 27-46.
تقوی، مهدی و قلیپور سلیمانی، علی (1388). عوامل مؤثر بر رشد صنعت گردشگری ایران، پژوهشنامة اقتصادی، ۹(۳)، 157-172.
Allahdadi, F. (2011). Factors contribute to underdevelopment of tourism industry in Iran. The Journal of American Science, 7(12), 870-873.
Bastic, M. , & Gojcic, S. (2012). Measurement scale for eco-component of hotel service quality. International Journal of Hospitality Management, 31(3), 1012-1020.
Bazargani, R. H. Z., & Kiliç, H. (2021). Tourism competitiveness and tourism sector performance: Empirical insights from new data. Journal of Hospitality and Tourism Management, 46, 73-82.
Carayannis, E. G., Ferreira, F. A. F., Bento, P. , Ferreira, J. J. M., Jalali, M. S., & Fernandes, B. M. Q. (2018). Developing a socio-technical evaluation index for tourist destination competitiveness using cognitive mapping and MCDA. Technological Forecasting and Social Change, 131, 147–158.
Cronjé, D. F., & du Plessis, E. (2020). A review on tourism destination competitiveness. Journal of Hospitality and Tourism Management, 45, 256-265.
Crouch, G. I. (2007, December). Measuring tourism competitiveness: research, theory and the WEF index. In
ANZMAC Annual Conference (pp. 3-5) ,
www. sustainabletourismonline. com.
Cucculelli, M., & Goffi, G. (2016). Does sustainability enhance tourism destination competitiveness? Evidence from Italian Destinations of Excellence. Journal of Cleaner Production, 111, 370-382.
Dwyer, L., & Kim, C. (2003). Destination competitiveness: determinants and indicators. Current issues in tourism, 6(5), 369-414.
Ekin, Y., & Akbulut, O. (2015). Tourism Destination Competitiveness–The case of Dalyan-Turkey. International Journal of Business, Humanity and Technology, 3(5), 60-65.
Enright, M. J. , & Newton, J. (2004). Tourism destination competitiveness: a quantitative approach. Tourism management, 25(6), 777-788.
Fernández, J. A. S., Azevedo, P. S., Martin, J. M. M., & Martin, J. A. R. (2020). Determinants of tourism destination competitiveness in the countries most visited by international tourists: Proposal of a synthetic index. Tourism Management Perspectives, 33, 100582.
Guo, S., Jiang, Y., & Long, W. (2019). Urban tourism competitiveness evaluation system and its application: comparison and analysis of regression and classification methods. Procedia Computer Science, 162, 429-437.
Higgins-Desbiolles, F. (2006). More than an “industry”: The forgotten power of tourism as a social force. Tourism management, 27(6), 1192-1208.
Kumar, S., & Dhir, A. (2020). Associations between travel and tourism competitiveness and culture. Journal of Destination Marketing & Management, 18, 100501.
Lopes, A. P. F., Muñoz, M. M., & Alarcón-Urbistondo, P. (2018). Regional tourism competitiveness using the PROMETHEE approach. Annals of Tourism Research, 73, 1-13.
Rezaei, J. (2015). Best-worst multi-criteria decision-making method. Omega, 53, 49-57.
Ritchie, J. B., & Crouch, G. I. (2003). The competitive destination: A sustainable tourism perspective. Cabi
Saaty, T. L. (1980). The Analytic Hierarchy Process Mcgraw Hill, New York. Agricultural Economics Review, 70.
Saaty, T. L. (2007). Time dependent decision-making; dynamic priorities in the AHP/ANP: Generalizing from points to functions and from real to complex variables. Mathematical and Computer Modelling, 46(7-8), 860-891.
World Economic Forum (2017-2019). The Travel & Tourism Competitiveness Report.
Pulido-Fernández, J. I., & Rodríguez-Díaz, B. (2016). Reinterpreting the World Economic Forum's global tourism competitiveness index. Tourism Management Perspectives, 20, 131-140.